Bir kadının vücudunda dokuz ay süren muazzam değişiklikler olan hamilelik ve doğumun beynini de değiştirmesi hiç de şaşırtıcı değil. Bunu da belirli bölümlerinin küçülmesine neden olarak yaparlar. Babaların etkilenmeyeceği düşünülebilir. Ama hayır. Beyinlerinin de küçüldüğüne dair kanıtlar var. Madrid’deki Gregorio Marañón Sağlık Araştırma Enstitüsü’nden Magdalena Martínez-García ve meslektaşları tarafından Cerebral Cortex’te yeni yayınlanan bir makale ayrıntıları açıklıyor.
Dr Martínez-García’nın çalışması, 20’si İspanya’dan ve 20’si Amerika’dan olmak üzere 40 baba adayı ve ayrıca kontrol olarak, yolda bebeği olmayan 17 İspanyol erkeği takip etti. Beyinlerindeki değişiklikleri ölçmek için gönüllülere kabaca bir yıl arayla iki manyetik rezonans görüntüleme (MRI) taraması yapıldı. Yeni babalar söz konusu olduğunda, bu taramalardan biri çocuğun doğumundan önce, diğeri ise doğumdan sonraydı.
Araştırmacılar taramaları, diğerlerinin yanı sıra duyusal algı, dil ve biliş gibi şeylerden sorumlu beynin bir parçası olan serebral korteksin hacmini ve kalınlığını, farklı bir yapılar topluluğu olan alt korteksinki ile karşılaştırmak için kullandılar. hipokampus (uzun süreli hafıza oluşumunda yer alır) ve amigdala (korkuyu düzenleyen) gibi. Yeni babaların korteks hacminde, çocuklarının doğumundan sonra küçük ama tutarlı bir azalma olduğunu doğruladılar.
Ancak bu büzülme eşit olarak dağılmamıştır. En büyük azalmalar, korteksin arkasında, retinadan gelen bilgilerin işlendiği ve yorumlandığı alanda ve “varsayılan mod” ağda, üç farklı kortikal alan arasında dağıtılan ve hayal kurmayla ilişkili bir sinir devresi parçasındadır. , akılda gezinme ve kendisi ve başkaları hakkında düşünme.
Bu örüntü, kısmen ilk kez anne olanların beyinlerinde bulunan değişiklikleri taklit eder. Örneğin, aynı araştırmacılardan bazıları tarafından 2017’de Nature Neuroscience’da yayınlanan bir çalışma, beyinlerinin varsayılan mod ağlarının alanlarının da küçüldüğünü buldu. İlk kez baba olacakların beyinlerindeki farklılıklar, annelerinkinden daha az belirgindir ve aynı zamanda daha değişkendir ve muhtemelen farklı bir şekilde ortaya çıkar. Ancak farklı fizyolojik araçlar yine de aynı evrimsel amaca ulaşabilir.
anneler ve babalar
Bu amaç muhtemelen daha iyi bir ebeveyn olmaktır. Bu önceki makalenin yazarları ayrıca yeni annelere, yavrularıyla vakit geçirmek konusunda ne hissettiklerini, bebeklerinin işaretlerini anlayıp anlamadıklarını ve onlara karşı herhangi bir kırgınlık duyup duymadıklarını soran bir anket verdi. Doğum sonrası beyin hacmindeki değişikliklerin, hem bir annenin çocuğuna ne kadar bağlı hissettiğini, hem de ona karşı düşmanlık beslemediğini veya olmadığını öngördüğünü bulmuşlardır.
Dr Martínez-García’nın son çalışmasında İspanyol babaların hem kendi bebeklerinin hem de diğer bebeklerin resimlerine bakarken beyin aktivitelerini ölçerek yaptıkları incelemede de benzer bir etki bulundu. Beyin hacminde en büyük azalmaya sahip olanların, başkalarının görüntülerine kıyasla kendi çocuklarının görüntülerine en güçlü MRG tepkilerine sahip olduğunu gösterdi.
Bu ebeveyn yanlısı nöral değişikliklerin erkeklerde tam olarak nasıl meydana geldiğini belirlemek, mevcut nörobilim becerisinin çok ötesindedir. Ancak, en azından, annelerin yanı sıra babaların da yavrularını beslediği nadir bir memeli örneği olan Homo sapiens söz konusu olduğunda, benzer doğum sonrası ebeveyn tutumlarının her iki cinsiyete de işlediğini gözlemlemek ilgi çekicidir.
Dünyayı merak mı ediyorsunuz? Zihninizi genişleten bilim kapsamımızın keyfini çıkarmak için haftalık haber bültenimiz Simply Science’a kaydolun.
© 2023, Ekonomist Gazetesi Limited. Her hakkı saklıdır. The Economist’ten, lisanslı olarak yayınlandı. Orijinal içerik www.economist.com adresinde bulunabilir.
