Clayton Kershaw neden bir sonraki sezonda sahaya çıkabilecek durumda olduğunu düşünürken menajerini düşündü.
Dave Roberts, Kershaw’ın iş yükünü normal sezonun son iki ayı boyunca başlangıçlarına ara vererek ve atışlarını sınırlayarak yönetti, ancak Kershaw’ın en çok takdir ettiği şey bu değildi. Kershaw ağustos ayında omuz sakatlığından döndüğünde yük olacağından korkuyordu. Her zaman son vuruşlara atılmasıyla ve kurtarıcılara iyileşmeleri için bir gün vermekle gurur duymuştu. Şimdi ise tam tersinin olmasından, dört veya beş atışlık başlangıçlar yaparak arenayı yormasından korkuyordu.
Roberts ona durumun böyle olmayacağına dair güvence verdi.
Kershaw, Roberts’ın kendisine “Bu bir yük olmayacak” dediğini hatırladı. “Adamlarımız olacak.”
Roberts, iş ilişkilerinin sekizinci sezonunda Kershaw’ın nasıl ekibine karşı sorumluluk duygusuyla hareket ettiğini anladı. Roberts ona ne söyleyeceğini ve bunu nasıl söyleyeceğini biliyordu; bu da Kershaw’ın Ekim ayına hazırlık görevine bakış açısını değiştirirken omzuna daha fazla zarar verme olasılığını en aza indirdi.
Kershaw, “Benim için oraya çıkıp atış yapmak bana biraz huzur verdi” dedi.
Dodgers, Roberts yönetimindeki sekiz yılında beşinci 100 galibiyet sezonunu kaydetti ve Arizona Diamondbacks karşısında 16 maç farkla Batı Ulusal Ligi’ni kazandı. Normal sezondaki devam eden hakimiyetleri, onların otomatik pilotta çalışan bir makine gibi görünmelerine neden oldu, ancak durum böyle değildi. Birinin kontrolü elinde tutması gerekiyordu ve bu kişi, hâlihazırda 753 zafer sayılan bir yönetici kariyerinin en iyi işini gerçekleştiren Roberts’tı.
Beyzbol operasyonları başkanı Andrew Friedman, “Bu grubu pek çok sıkıntıya rağmen motive etti” dedi.
Kershaw’ın belirsiz durumu Dodgers’ı raydan çıkarabilecek birkaç gelişmeden sadece biriydi. Kadroları kış boyunca elden geçirildi ve takım önceki yıllarda olduğu kadar yetenekli görünmüyordu. Son takas tarihinde önemli bir ekleme yapılmadı. 1 numaralı başlangıç oyuncusu Julio Urías, geçen ay aile içi şiddet şüphesiyle tutuklandıktan sonra ortadan kayboldu. Diğer başlangıç oyuncuları Tony Gonsolin ve Dustin May, sezon sonu sakatlıkları nedeniyle kaybedildi. Walker Buehler bu yıl dirsek ameliyatından sonra sahaya çıkamadı.
Bir karışıklık yılında Roberts istikrar sağlayan bir güçtü.
“Her gün aynı, biliyor musun?” ilk kaleci Freddie Freeman dedi. “Güzelliği bu [Roberts]. Art arda üç maç kaybetmiş olsak da, beş oyundan dördünü kaybetmiş olsak da, sayı pozisyonunda koşucularla isabet alamıyor olsak da ya da yılın başında olduğu gibi birçok home run’dan vazgeçiyor olsak da, Doc’un her gün çok çalışacağına güvenebilirsiniz ve ihtiyacınız olan şey de budur. Bu yüzden uzun zamandır bu kadar iyiydi.”
Dodgers bu yıl 100 maç kazandı çünkü iyi oyunculara sahipler. JD Martinez ve Jason Heyward gibi pazarlıksız menajerlerle karşılaştılar. Potansiyel adaylarından bazıları birinci lige beklenenden daha hazırdı. Friedman normal sezonda kazanan takımların nasıl kurulacağını beyzboldaki herkesten daha iyi biliyor. Bu takımla kimse kazanamaz mı? Yönetici gerçekten önemli mi?
Freeman, “Elbette bir yönetici önemlidir” dedi. “Bir menajer olmanın beyzbol yönünden çok daha fazlası var. İnsanları yönetmektir ve Doc, insanları yönetmek, oyuncularını tanımak ve oyuncularıyla ilgilenmek konusunda olabildiğince iyidir. Böyle umursayan biri olduğunda beyzbol oynamak ve sahada performans sergilemek daha kolay oluyor.”
Roberts’ın bu sezon yaptıklarını daha iyi takdir etmek için takımının neler yapmadığını düşünün.
Padres’in yaptığı gibi şampiyonluk hırslarını zehirleyen zehirli bir kulüp binası ortamına sahip değillerdi. Yankees’in yaptığı gibi kilit oyuncuları kaybettikten sonra çözülmediler. Dodgers, Mets’in yaptığı gibi maaş bordrolarının ağırlığı altında ezilmedi.
Dodgers, her yıl, bazı yetenekli takımların kendi potansiyellerini gerçekleştirmelerine engel olan kendi kendilerine verdikleri zarardan kaçındı.
Friedman, “Amansız iyimserliği yıllar boyunca istikrarlıydı” dedi.
Roberts, Bobby Miller ve James Outman gibi çaylakları devreye soktu. Miguel Rojas ve Heyward gibi tecrübeli rol oyuncularını bünyesine kattı.
Rojas’ın tahminine göre önemli olan iletişimdi.
Rojas, “Her gün orada olan üç veya dört oyuncumuz var” dedi. “Çok sayıda oyuncuya sahip bir takımımız var. İşimizi anlıyoruz ve bence açık olmanın ve herkesin beklentileri konusunda gerçekten dürüst olmanın gerçekten iyi olduğunu düşünüyorum.”
Rojas, Dodgers’ın onu offseason’da Marlins’ten almasından kısa bir süre sonra Roberts’tan bir telefon aldığını söyledi.
Rojas, “O dönemde takımın ihtiyaçlarını dile getirmişti” dedi. “Bahar antrenmanlarına girerken her şeyden biraz, farklı pozisyonlarda oynayacaktım.”
Ancak kısa stoperde beklenen başlangıç oyuncusu Gavin Lux, sezon sonu dizinden sakatlanarak kampa gittiğinde, Roberts Rojas’ı ofisine çağırdı ve ona planlarındaki bir değişiklik hakkında bilgi verdi. Rojas takımın birincil stoperi oldu.
Rojas, “Yılın başında bazı sakatlıklarla uğraşıyordum” dedi. “Yılın bu zamanında iyileşmem ve %100 çalışmam için boş günler olacağını anladığımdan emin olması gerekiyordu.”
Roberts ayrıca takımın yıldızlarıyla da iletişim kurdu. Freeman’ın her oyunda ne kadar oynamak istediğinin farkında olan Roberts, Dodgers’ın lig şampiyonluğunu kesinleştirdiği maç dışında onu hiçbir zaman kadronun dışında tutmadı. Ancak Freeman’ı, her gün oyun oynadığı günlerin sonsuza kadar sürmeyeceği ve yaşlandıkça izin almak zorunda kalacağı konusunda da uyardı.
Freeman, “Bence onun bu kadar iyi olan tarafı da bu,” dedi. “İlişkiyi o yaratıyor. Sonra bir şey söylediğinde ‘Tamam, evet, haklısın’ diyor.”
Dodgers, kendilerinden önce hiçbir takımın başaramadığı bir şekilde Dünya Serisini kazanmaya çalışacak olduğundan, sezon sonrası dönemde güven yine önemli bir faktör olacak. Kershaw hâlâ omuz problemleriyle uğraşırken, yedi atış devirebilecek geleneksel 1. Maç başlangıç oyuncuları yok. Aslında, beşinci atışta güvenilebilecek tek bir atıcıya sahip olmayabilirler. Oynadıkları her oyun bir boğa güreşi oyunu olacak ve takım, 27 çıkış kaydetmek için açıcılardan, savuruculardan ve kurtarıcılardan oluşan bir yama işine güvenecek. Roberts, takımın beyin güveninin üniformalı temsilcisi olacak ve onun güvenilirliği, vizyonunu oyunculara satma konusunda kritik öneme sahip olacak.
Önümüzdeki birkaç haftada ne olursa olsun bu sezon Roberts için unutulmaz olacak. Bahar eğitiminde işine olan aşkını yeniden keşfettiğini anlattı. Sezon beklentileri karşıladı.
Roberts, “Genç oyuncuların hepsinin yüzeydeki yaralanmaları zorlayıcı” dedi. “Ama bence bir antrenör olarak bu oldukça heyecan verici çünkü genç oyunculara eğitim verme ve onları kulübe asimile etme şansınız var.
“En heyecan verici yılımdı.”
Aynı zamanda onun en iyisiydi.
Dave Roberts, Kershaw’ın iş yükünü normal sezonun son iki ayı boyunca başlangıçlarına ara vererek ve atışlarını sınırlayarak yönetti, ancak Kershaw’ın en çok takdir ettiği şey bu değildi. Kershaw ağustos ayında omuz sakatlığından döndüğünde yük olacağından korkuyordu. Her zaman son vuruşlara atılmasıyla ve kurtarıcılara iyileşmeleri için bir gün vermekle gurur duymuştu. Şimdi ise tam tersinin olmasından, dört veya beş atışlık başlangıçlar yaparak arenayı yormasından korkuyordu.
Roberts ona durumun böyle olmayacağına dair güvence verdi.
Kershaw, Roberts’ın kendisine “Bu bir yük olmayacak” dediğini hatırladı. “Adamlarımız olacak.”
Roberts, iş ilişkilerinin sekizinci sezonunda Kershaw’ın nasıl ekibine karşı sorumluluk duygusuyla hareket ettiğini anladı. Roberts ona ne söyleyeceğini ve bunu nasıl söyleyeceğini biliyordu; bu da Kershaw’ın Ekim ayına hazırlık görevine bakış açısını değiştirirken omzuna daha fazla zarar verme olasılığını en aza indirdi.
Kershaw, “Benim için oraya çıkıp atış yapmak bana biraz huzur verdi” dedi.
Dodgers, Roberts yönetimindeki sekiz yılında beşinci 100 galibiyet sezonunu kaydetti ve Arizona Diamondbacks karşısında 16 maç farkla Batı Ulusal Ligi’ni kazandı. Normal sezondaki devam eden hakimiyetleri, onların otomatik pilotta çalışan bir makine gibi görünmelerine neden oldu, ancak durum böyle değildi. Birinin kontrolü elinde tutması gerekiyordu ve bu kişi, hâlihazırda 753 zafer sayılan bir yönetici kariyerinin en iyi işini gerçekleştiren Roberts’tı.
Beyzbol operasyonları başkanı Andrew Friedman, “Bu grubu pek çok sıkıntıya rağmen motive etti” dedi.
Kershaw’ın belirsiz durumu Dodgers’ı raydan çıkarabilecek birkaç gelişmeden sadece biriydi. Kadroları kış boyunca elden geçirildi ve takım önceki yıllarda olduğu kadar yetenekli görünmüyordu. Son takas tarihinde önemli bir ekleme yapılmadı. 1 numaralı başlangıç oyuncusu Julio Urías, geçen ay aile içi şiddet şüphesiyle tutuklandıktan sonra ortadan kayboldu. Diğer başlangıç oyuncuları Tony Gonsolin ve Dustin May, sezon sonu sakatlıkları nedeniyle kaybedildi. Walker Buehler bu yıl dirsek ameliyatından sonra sahaya çıkamadı.
Bir karışıklık yılında Roberts istikrar sağlayan bir güçtü.
“Her gün aynı, biliyor musun?” ilk kaleci Freddie Freeman dedi. “Güzelliği bu [Roberts]. Art arda üç maç kaybetmiş olsak da, beş oyundan dördünü kaybetmiş olsak da, sayı pozisyonunda koşucularla isabet alamıyor olsak da ya da yılın başında olduğu gibi birçok home run’dan vazgeçiyor olsak da, Doc’un her gün çok çalışacağına güvenebilirsiniz ve ihtiyacınız olan şey de budur. Bu yüzden uzun zamandır bu kadar iyiydi.”
Dodgers bu yıl 100 maç kazandı çünkü iyi oyunculara sahipler. JD Martinez ve Jason Heyward gibi pazarlıksız menajerlerle karşılaştılar. Potansiyel adaylarından bazıları birinci lige beklenenden daha hazırdı. Friedman normal sezonda kazanan takımların nasıl kurulacağını beyzboldaki herkesten daha iyi biliyor. Bu takımla kimse kazanamaz mı? Yönetici gerçekten önemli mi?
Freeman, “Elbette bir yönetici önemlidir” dedi. “Bir menajer olmanın beyzbol yönünden çok daha fazlası var. İnsanları yönetmektir ve Doc, insanları yönetmek, oyuncularını tanımak ve oyuncularıyla ilgilenmek konusunda olabildiğince iyidir. Böyle umursayan biri olduğunda beyzbol oynamak ve sahada performans sergilemek daha kolay oluyor.”
Roberts’ın bu sezon yaptıklarını daha iyi takdir etmek için takımının neler yapmadığını düşünün.
Padres’in yaptığı gibi şampiyonluk hırslarını zehirleyen zehirli bir kulüp binası ortamına sahip değillerdi. Yankees’in yaptığı gibi kilit oyuncuları kaybettikten sonra çözülmediler. Dodgers, Mets’in yaptığı gibi maaş bordrolarının ağırlığı altında ezilmedi.
Dodgers, her yıl, bazı yetenekli takımların kendi potansiyellerini gerçekleştirmelerine engel olan kendi kendilerine verdikleri zarardan kaçındı.
Friedman, “Amansız iyimserliği yıllar boyunca istikrarlıydı” dedi.
Roberts, Bobby Miller ve James Outman gibi çaylakları devreye soktu. Miguel Rojas ve Heyward gibi tecrübeli rol oyuncularını bünyesine kattı.
Rojas’ın tahminine göre önemli olan iletişimdi.
Rojas, “Her gün orada olan üç veya dört oyuncumuz var” dedi. “Çok sayıda oyuncuya sahip bir takımımız var. İşimizi anlıyoruz ve bence açık olmanın ve herkesin beklentileri konusunda gerçekten dürüst olmanın gerçekten iyi olduğunu düşünüyorum.”
Rojas, Dodgers’ın onu offseason’da Marlins’ten almasından kısa bir süre sonra Roberts’tan bir telefon aldığını söyledi.
Rojas, “O dönemde takımın ihtiyaçlarını dile getirmişti” dedi. “Bahar antrenmanlarına girerken her şeyden biraz, farklı pozisyonlarda oynayacaktım.”
Ancak kısa stoperde beklenen başlangıç oyuncusu Gavin Lux, sezon sonu dizinden sakatlanarak kampa gittiğinde, Roberts Rojas’ı ofisine çağırdı ve ona planlarındaki bir değişiklik hakkında bilgi verdi. Rojas takımın birincil stoperi oldu.
Rojas, “Yılın başında bazı sakatlıklarla uğraşıyordum” dedi. “Yılın bu zamanında iyileşmem ve %100 çalışmam için boş günler olacağını anladığımdan emin olması gerekiyordu.”
Roberts ayrıca takımın yıldızlarıyla da iletişim kurdu. Freeman’ın her oyunda ne kadar oynamak istediğinin farkında olan Roberts, Dodgers’ın lig şampiyonluğunu kesinleştirdiği maç dışında onu hiçbir zaman kadronun dışında tutmadı. Ancak Freeman’ı, her gün oyun oynadığı günlerin sonsuza kadar sürmeyeceği ve yaşlandıkça izin almak zorunda kalacağı konusunda da uyardı.
Freeman, “Bence onun bu kadar iyi olan tarafı da bu,” dedi. “İlişkiyi o yaratıyor. Sonra bir şey söylediğinde ‘Tamam, evet, haklısın’ diyor.”
Dodgers, kendilerinden önce hiçbir takımın başaramadığı bir şekilde Dünya Serisini kazanmaya çalışacak olduğundan, sezon sonrası dönemde güven yine önemli bir faktör olacak. Kershaw hâlâ omuz problemleriyle uğraşırken, yedi atış devirebilecek geleneksel 1. Maç başlangıç oyuncuları yok. Aslında, beşinci atışta güvenilebilecek tek bir atıcıya sahip olmayabilirler. Oynadıkları her oyun bir boğa güreşi oyunu olacak ve takım, 27 çıkış kaydetmek için açıcılardan, savuruculardan ve kurtarıcılardan oluşan bir yama işine güvenecek. Roberts, takımın beyin güveninin üniformalı temsilcisi olacak ve onun güvenilirliği, vizyonunu oyunculara satma konusunda kritik öneme sahip olacak.
Önümüzdeki birkaç haftada ne olursa olsun bu sezon Roberts için unutulmaz olacak. Bahar eğitiminde işine olan aşkını yeniden keşfettiğini anlattı. Sezon beklentileri karşıladı.
Roberts, “Genç oyuncuların hepsinin yüzeydeki yaralanmaları zorlayıcı” dedi. “Ama bence bir antrenör olarak bu oldukça heyecan verici çünkü genç oyunculara eğitim verme ve onları kulübe asimile etme şansınız var.
“En heyecan verici yılımdı.”
Aynı zamanda onun en iyisiydi.