Steve Cohen, Pazartesi gecesi Dodger Stadyumu’nda ziyaretçilerin sığınağının yakınında dolanırken, Chavez Ravine’de sahada herhangi bir Dodgers sahibinin tüm yıl boyunca sahip olduğundan daha büyük bir varlık gösterdi.
New York Mets’in zor durumdaki Dodgers’a karşı oynadığı üç maçın ikisini izlemek için kasabaya gelen Cohen’in her hareketi gözler ve kameralar tarafından takip ediliyordu.
Vuruş antrenmanı sırasında plakanın arkasında kort tuttu. Yanlarından geçerken oyuncuları ve ekibiyle sohbet etti. Önde gelen ajan Scott Boras ile ziyaret etti ve sporun en büyük güç simsarlarından biriyle göz önünde birkaç dakika geçirdi.
Bu, Cohen’in 2020’de kulübü 2,4 milyar dolara satın almasından bu yana geliştirdiği uygulamalı, hiper agresif itibarın bir yansımasıydı – transferler için savurganlık yapmak, maaş bordrosu rekorlarını kırmak ve görünüşe göre bu sezon dışında lig çapında bir serbest oyuncu cümbüşüne yol açmak.
Ve Dodgers Guggenheim sahiplik grubunun ve özellikle başkan Mark Walter’ın uygulamalı, uzaktan izleme tarzıyla karşılaştırıldığında, Major League Baseball’un önemli markalarından ikisi arasındaki artan zıtlığı vurguladı.
Cohen, Dodgers’ın uzun vadeli başarı modelini taklit etmeyi umuyor olabilir ve onların on yıllık hakimiyet serisini kendi franchise’ı için istek uyandıran bir şablon olarak gösteriyor.
Ancak Mets yükselmeye devam ederken, sektördeki bazı gözlemciler (ve Dodgers’ın hayran kitlesinin büyüyen grupları) sormaya başladı:
Dodgers, serbest oyuncu ve kadro oluşturmaya yönelik biraz riskten kaçınan yaklaşımlarını yeniden değerlendirmeli mi?
Biraz daha Cohen gibi davranmalarının zamanı gelmedi mi?
Dodgers başkanı Stan Kasten’e göre – kulübün üst düzey yöneticisi ve sahiplik ile günlük operasyonlar arasındaki birincil bağlantı – görünüşe göre cevap hayır, bu hafta takımın mevcut yöntemlerine olan inancını yineliyor.
Kasten, Dodgers’ın sığınağının yanında yaptığı bir röportajda, “Nerede olduğumuzu, nerede olmak istediğimizi ve oraya ulaşmak için ne yapmamız gerektiğini analiz etmek için çok zaman harcadık,” dedi. “Diğer takımların yaptıklarından çok fazla etkilenmiyoruz.”
Böyle hissettiği için onu veya organizasyondaki herhangi birini suçlamak zor.
Dodgers menajeri Dave Roberts, solda ve Stan Kasten, Nisan 2022’de Dodger Stadyumu’nda Angels’a karşı bir Freeway Series maçından önce konuşuyor.
(Jayne Kamin-Oncea / Getty Images)
Yalnızca bir Dünya Serisi şampiyonluğuyla sonuçlanmış olsa da, Dodgers hala bir altın çağın ortasında.
Son 10 yılda herhangi bir takımdan daha fazla maç kazandılar. Dokuz bölüm başlığı, üç flama ve sayısız muzaffer anı üreterek MLB evreninin geri kalanını büyük ölçüde onların etrafında dönecek şekilde büktüler.
Guggenheim grubu, 2012’de seriyi yönetmeye başladıklarında kadroya yüz milyonları akıttığında, beyzbolun en büyük ekonomik kabadayıları olarak görüldükleri zamanlar olmuş olabilir.
Ancak o zamandan beri, Cohen’den Mets’in şu anda direndiği aynı gelecekteki sonuçları (lüks vergi cezalarından uzun vadeli maaş yükümlülüklerine kadar) hesaba katarak, bu ağır mali gücü kademeli olarak gevşettiler.
Kasten, Dodgers’ın yaklaşımı hakkında “Hem kısa vadeli hem de uzun vadeli olduk” dedi. “Uzun vadeli boru hattını geliştirmek için ihtiyaç duyduğumuz kaynaklara yatırım yapmanın yanı sıra her yıl en yüksek maaş bordrosunu elde edebildik. Bu yıl yine yapıyoruz. Ve bunun değişeceğini öngörmüyorum.”
Dodgers, beyzbolun en çok harcayanlarından biri olmaya devam ediyor. Cot’un Beyzbol Sözleşmelerine göre, bu yıl yaklaşık 250 milyon dolarlık bir lüks vergi bordrosu var ve bu da onları üçüncü kez vergi cezaları ödemek için sıraya sokuyor.
Yine de, özellikle sayısız gelir akışları ve büyük pazar avantajları ışığında, mali açıdan muhafazakar bir franchise gibi hareket ediyorlar.
Örneğin bu sezon Dodgers, beyzbol operasyonları başkanı Andrew Friedman’ın sürdürülemez harcama seviyeleri olarak tanımladığı miktarı düşürdü. Geçen yılki bordrodan 40 milyon dolardan fazla kesinti yaptılar. Daha genç ve/veya daha ucuz yetenekler etrafında elden geçirilmiş bir kadro oluşturdular.
Cohen’in Mets’i, kıyaslandığında, geçtiğimiz sezon dışında hemen hemen her büyük isimsiz serbest oyuncunun peşine düşerek Justin Verlander, Kodai Senga ve Brandon Nimmo ile büyük anlaşmalar yaptı (fiziksel sorunları nedeniyle imzası atılan Carlos Correa’dan bahsetmiyorum bile). maaş bordrosu 370 milyon dolarlık bir MLB rekoruna ulaştı.
New York Mets’in sahibi Steve Cohen, New York’taki Citi Field’da Dodgers ve Mets arasında oynanacak maçtan önce bekliyor.
(Adam Açlık / Associated Press)
Görünüşe göre diğer kulüpler de bu taktikleri yansıtıyordu; New York Yankees, San Diego Padres ve Philadelphia Phillies de harcamalarda Dodgers’ı geride bıraktı.
Yine de Kasten, ekibinin her zaman yaptığını yapmaya devam edeceğini söyledi.
Gelecekteki uzun süreli başarı için kritik olduğuna inandıkları finansal esnekliği korurken, günümüzün yarışmacısı olarak kalmaya yetecek kadar ekleyin.
Kasten, “Sahada iyi olmanın yanı sıra taraftarlarımızın ilgisini çekmeye çalışıyoruz” dedi. “İkisini de yapmamıza izin veren bir pazar yeri ile kutsanmış durumdayız.”
Dodgers, mantıklı olduğunu düşündüklerinde büyük harcamalara giriştiler – Mookie Betts’i 13 yıllığına ve 365 milyon $’a uzattılar ve Freddie Freeman ile altı yıllık, 162 milyon $’lık bir sözleşme imzaladılar.
Ayrıca önümüzdeki kış, serbest oyuncu olarak 600 milyon doları aşan rekor bir anlaşma sağlayabilecek iki yönlü süperstar Shohei Ohtani’de yarışmaları bekleniyor.
Ancak bu noktada kulüp, serbest oyuncu piyasasına topyekun bir saldırı konusunda temkinli görünüyor, bunun yerine kendi oyuncu değerlendirmelerine ve daha kısa vadeli veya erteleme yüklü anlaşmaları tercih ediyor.
Bu, Kasten’in onlar için kararlı bir şekilde çalıştığı bir ahlaktır.
Kasten, “Her yılın en iyi adamını almak bizim hedefimiz değil,” dedi. “Boşlukları dolduran makul bir şey yapmaya çalışıyoruz. yapma fırsatı bulduğumuzda [trade for] bir Mookie Betts, serbest bir oyuncu değildi ama gidip onu aldık. Bir Freddie Freeman bulma fırsatımız olduğunda, bulduk. Yani katı ve hızlı bir kural yok. Eğer katı ve hızlı kurallarınız varsa, bence sorun geliştirdiğiniz yer burasıdır. Biz esnekiz. Tüm durumlara bakıp nerede olduğumuzu değerlendireceğiz.”
Bu dinamiğin Mets veya Padres gibi yeni büyük harcama yapanların yaygınlığı tarafından değiştirilip değiştirilmediği sorulduğunda Kasten, sahibi Peter Seidler’in bu sezon dışında kendi harcama çılgınlığına girdiğini söyledi.
“Başka herhangi bir takımın yaptığı hiçbir şeyin olaylara yaklaşım tarzımızı değiştireceğini düşünmüyorum” dedi ve ekledi: “Bunu yaparsak, belki her şey düzelirdi.” [be about trying] Tampa’nın yaptığını yapmak için [the Rays contend despite annually having one of baseball’s lowest payrolls]. Demek istediğim, bunu yapamazsın. Kendiniz, ekibiniz, pazarınız ve sisteminiz için anlamlı olanı yapmalısınız.”
12. yıldaki Dodgers başkanı, “Şimdiye kadar,” diye ekledi, “bu takımları kurma şeklimiz konusunda oldukça şanslıydık.”
Dodgers’ın beyzbol operasyonları başkanı Andrew Friedman, Ekim ayında San Diego Padres’e karşı NLDS’nin 1. Maçından hemen önce Stan Kasten ile konuşuyor.
(Marcio Jose Sanchez / Associated Press)
Bu sezon, elbette, bu sürecin dezavantajını ortaya çıkarmakla tehdit ediyor.
Geçtiğimiz birkaç kış boyunca bir yetenek çıkışından sonra – Corey Seager, Trea Turner ve Max Scherzer yıldızları kapıdan çekip çıkardılar – bu yılki kadro, 10-10’luk bir başlangıcın ortasında azalmış görünüyordu.
Bu, kulübün daha kapsamlı bir yeniden inşadan kaçınma umuduyla potansiyel bir sıfırlama sezonuna (yine de Dünya Serisi potansiyeli taşıdığına inandıkları halde) katlanarak atmaya istekli olduğu bir geri adımdı.
Mets, Padres veya diğer zengin yarışmacılar gibi her şey dahil olmadılar. En son işaret olarak hizmet veren Cohen’in yıldızlarla dolu kulübüne bu haftaki seri kaybıyla, çekişmede kalmak için yapacak işleri var.
Yine de, uzun süredir devam eden süreçleri konusunda iyimserler; daha yeni, daha fazla harcama yapanların artışına rağmen, uzun vadeli görünümleri hala parlak kalacak.
Kasten, “Yıla bağlı olarak esnek olduğumuz konusunda oldukça tutarlı olduk,” dedi. “İyi bir genç oyuncu grubumuz olduğuna inandığımız ve hala inandığımız ve onlara yer bırakmak istediğimiz bir döngü noktasındaydık. Ancak hem uzun hem de kısa vadede bizim için anlamlı olan serbest bir oyuncu alma fırsatı olduğunda, bunu da yapıyoruz.”
New York Mets’in zor durumdaki Dodgers’a karşı oynadığı üç maçın ikisini izlemek için kasabaya gelen Cohen’in her hareketi gözler ve kameralar tarafından takip ediliyordu.
Vuruş antrenmanı sırasında plakanın arkasında kort tuttu. Yanlarından geçerken oyuncuları ve ekibiyle sohbet etti. Önde gelen ajan Scott Boras ile ziyaret etti ve sporun en büyük güç simsarlarından biriyle göz önünde birkaç dakika geçirdi.
Bu, Cohen’in 2020’de kulübü 2,4 milyar dolara satın almasından bu yana geliştirdiği uygulamalı, hiper agresif itibarın bir yansımasıydı – transferler için savurganlık yapmak, maaş bordrosu rekorlarını kırmak ve görünüşe göre bu sezon dışında lig çapında bir serbest oyuncu cümbüşüne yol açmak.
Ve Dodgers Guggenheim sahiplik grubunun ve özellikle başkan Mark Walter’ın uygulamalı, uzaktan izleme tarzıyla karşılaştırıldığında, Major League Baseball’un önemli markalarından ikisi arasındaki artan zıtlığı vurguladı.
Cohen, Dodgers’ın uzun vadeli başarı modelini taklit etmeyi umuyor olabilir ve onların on yıllık hakimiyet serisini kendi franchise’ı için istek uyandıran bir şablon olarak gösteriyor.
Ancak Mets yükselmeye devam ederken, sektördeki bazı gözlemciler (ve Dodgers’ın hayran kitlesinin büyüyen grupları) sormaya başladı:
Dodgers, serbest oyuncu ve kadro oluşturmaya yönelik biraz riskten kaçınan yaklaşımlarını yeniden değerlendirmeli mi?
Biraz daha Cohen gibi davranmalarının zamanı gelmedi mi?
Dodgers başkanı Stan Kasten’e göre – kulübün üst düzey yöneticisi ve sahiplik ile günlük operasyonlar arasındaki birincil bağlantı – görünüşe göre cevap hayır, bu hafta takımın mevcut yöntemlerine olan inancını yineliyor.
Kasten, Dodgers’ın sığınağının yanında yaptığı bir röportajda, “Nerede olduğumuzu, nerede olmak istediğimizi ve oraya ulaşmak için ne yapmamız gerektiğini analiz etmek için çok zaman harcadık,” dedi. “Diğer takımların yaptıklarından çok fazla etkilenmiyoruz.”
Böyle hissettiği için onu veya organizasyondaki herhangi birini suçlamak zor.
Dodgers menajeri Dave Roberts, solda ve Stan Kasten, Nisan 2022’de Dodger Stadyumu’nda Angels’a karşı bir Freeway Series maçından önce konuşuyor.
(Jayne Kamin-Oncea / Getty Images)
Yalnızca bir Dünya Serisi şampiyonluğuyla sonuçlanmış olsa da, Dodgers hala bir altın çağın ortasında.
Son 10 yılda herhangi bir takımdan daha fazla maç kazandılar. Dokuz bölüm başlığı, üç flama ve sayısız muzaffer anı üreterek MLB evreninin geri kalanını büyük ölçüde onların etrafında dönecek şekilde büktüler.
Guggenheim grubu, 2012’de seriyi yönetmeye başladıklarında kadroya yüz milyonları akıttığında, beyzbolun en büyük ekonomik kabadayıları olarak görüldükleri zamanlar olmuş olabilir.
Ancak o zamandan beri, Cohen’den Mets’in şu anda direndiği aynı gelecekteki sonuçları (lüks vergi cezalarından uzun vadeli maaş yükümlülüklerine kadar) hesaba katarak, bu ağır mali gücü kademeli olarak gevşettiler.
Kasten, Dodgers’ın yaklaşımı hakkında “Hem kısa vadeli hem de uzun vadeli olduk” dedi. “Uzun vadeli boru hattını geliştirmek için ihtiyaç duyduğumuz kaynaklara yatırım yapmanın yanı sıra her yıl en yüksek maaş bordrosunu elde edebildik. Bu yıl yine yapıyoruz. Ve bunun değişeceğini öngörmüyorum.”
— Stan Kasten, Dodgers başkanı
Dodgers, beyzbolun en çok harcayanlarından biri olmaya devam ediyor. Cot’un Beyzbol Sözleşmelerine göre, bu yıl yaklaşık 250 milyon dolarlık bir lüks vergi bordrosu var ve bu da onları üçüncü kez vergi cezaları ödemek için sıraya sokuyor.
Yine de, özellikle sayısız gelir akışları ve büyük pazar avantajları ışığında, mali açıdan muhafazakar bir franchise gibi hareket ediyorlar.
Örneğin bu sezon Dodgers, beyzbol operasyonları başkanı Andrew Friedman’ın sürdürülemez harcama seviyeleri olarak tanımladığı miktarı düşürdü. Geçen yılki bordrodan 40 milyon dolardan fazla kesinti yaptılar. Daha genç ve/veya daha ucuz yetenekler etrafında elden geçirilmiş bir kadro oluşturdular.
Cohen’in Mets’i, kıyaslandığında, geçtiğimiz sezon dışında hemen hemen her büyük isimsiz serbest oyuncunun peşine düşerek Justin Verlander, Kodai Senga ve Brandon Nimmo ile büyük anlaşmalar yaptı (fiziksel sorunları nedeniyle imzası atılan Carlos Correa’dan bahsetmiyorum bile). maaş bordrosu 370 milyon dolarlık bir MLB rekoruna ulaştı.
New York Mets’in sahibi Steve Cohen, New York’taki Citi Field’da Dodgers ve Mets arasında oynanacak maçtan önce bekliyor.
(Adam Açlık / Associated Press)
Görünüşe göre diğer kulüpler de bu taktikleri yansıtıyordu; New York Yankees, San Diego Padres ve Philadelphia Phillies de harcamalarda Dodgers’ı geride bıraktı.
Yine de Kasten, ekibinin her zaman yaptığını yapmaya devam edeceğini söyledi.
Gelecekteki uzun süreli başarı için kritik olduğuna inandıkları finansal esnekliği korurken, günümüzün yarışmacısı olarak kalmaya yetecek kadar ekleyin.
Kasten, “Sahada iyi olmanın yanı sıra taraftarlarımızın ilgisini çekmeye çalışıyoruz” dedi. “İkisini de yapmamıza izin veren bir pazar yeri ile kutsanmış durumdayız.”
Dodgers, mantıklı olduğunu düşündüklerinde büyük harcamalara giriştiler – Mookie Betts’i 13 yıllığına ve 365 milyon $’a uzattılar ve Freddie Freeman ile altı yıllık, 162 milyon $’lık bir sözleşme imzaladılar.
Ayrıca önümüzdeki kış, serbest oyuncu olarak 600 milyon doları aşan rekor bir anlaşma sağlayabilecek iki yönlü süperstar Shohei Ohtani’de yarışmaları bekleniyor.
— Stan Kasten
Ancak bu noktada kulüp, serbest oyuncu piyasasına topyekun bir saldırı konusunda temkinli görünüyor, bunun yerine kendi oyuncu değerlendirmelerine ve daha kısa vadeli veya erteleme yüklü anlaşmaları tercih ediyor.
Bu, Kasten’in onlar için kararlı bir şekilde çalıştığı bir ahlaktır.
Kasten, “Her yılın en iyi adamını almak bizim hedefimiz değil,” dedi. “Boşlukları dolduran makul bir şey yapmaya çalışıyoruz. yapma fırsatı bulduğumuzda [trade for] bir Mookie Betts, serbest bir oyuncu değildi ama gidip onu aldık. Bir Freddie Freeman bulma fırsatımız olduğunda, bulduk. Yani katı ve hızlı bir kural yok. Eğer katı ve hızlı kurallarınız varsa, bence sorun geliştirdiğiniz yer burasıdır. Biz esnekiz. Tüm durumlara bakıp nerede olduğumuzu değerlendireceğiz.”
Bu dinamiğin Mets veya Padres gibi yeni büyük harcama yapanların yaygınlığı tarafından değiştirilip değiştirilmediği sorulduğunda Kasten, sahibi Peter Seidler’in bu sezon dışında kendi harcama çılgınlığına girdiğini söyledi.
“Başka herhangi bir takımın yaptığı hiçbir şeyin olaylara yaklaşım tarzımızı değiştireceğini düşünmüyorum” dedi ve ekledi: “Bunu yaparsak, belki her şey düzelirdi.” [be about trying] Tampa’nın yaptığını yapmak için [the Rays contend despite annually having one of baseball’s lowest payrolls]. Demek istediğim, bunu yapamazsın. Kendiniz, ekibiniz, pazarınız ve sisteminiz için anlamlı olanı yapmalısınız.”
12. yıldaki Dodgers başkanı, “Şimdiye kadar,” diye ekledi, “bu takımları kurma şeklimiz konusunda oldukça şanslıydık.”
Dodgers’ın beyzbol operasyonları başkanı Andrew Friedman, Ekim ayında San Diego Padres’e karşı NLDS’nin 1. Maçından hemen önce Stan Kasten ile konuşuyor.
(Marcio Jose Sanchez / Associated Press)
Bu sezon, elbette, bu sürecin dezavantajını ortaya çıkarmakla tehdit ediyor.
Geçtiğimiz birkaç kış boyunca bir yetenek çıkışından sonra – Corey Seager, Trea Turner ve Max Scherzer yıldızları kapıdan çekip çıkardılar – bu yılki kadro, 10-10’luk bir başlangıcın ortasında azalmış görünüyordu.
Bu, kulübün daha kapsamlı bir yeniden inşadan kaçınma umuduyla potansiyel bir sıfırlama sezonuna (yine de Dünya Serisi potansiyeli taşıdığına inandıkları halde) katlanarak atmaya istekli olduğu bir geri adımdı.
Mets, Padres veya diğer zengin yarışmacılar gibi her şey dahil olmadılar. En son işaret olarak hizmet veren Cohen’in yıldızlarla dolu kulübüne bu haftaki seri kaybıyla, çekişmede kalmak için yapacak işleri var.
Yine de, uzun süredir devam eden süreçleri konusunda iyimserler; daha yeni, daha fazla harcama yapanların artışına rağmen, uzun vadeli görünümleri hala parlak kalacak.
Kasten, “Yıla bağlı olarak esnek olduğumuz konusunda oldukça tutarlı olduk,” dedi. “İyi bir genç oyuncu grubumuz olduğuna inandığımız ve hala inandığımız ve onlara yer bırakmak istediğimiz bir döngü noktasındaydık. Ancak hem uzun hem de kısa vadede bizim için anlamlı olan serbest bir oyuncu alma fırsatı olduğunda, bunu da yapıyoruz.”