Saha dışındaki pavyonun arka tarafındaki merdivenlerden yukarı çıkan Shohei Ohtani'ye tercümanı, birkaç Dodgers halkla ilişkiler yetkilisi, iki polis memuru ve yedi güvenlik görevlisi eşlik ediyordu.
Ohtani'nin görüntüsü yakındaki salonda bir kargaşaya neden oldu, metal güvenlik bariyerlerine bastırılan insan kitlesinden çığlıklar yükseldi. Mavi kapüşonlu sweatshirtler ve beyaz replika formalar giyen hayranlar kameralı telefonlarını Ohtani'ye doğrultarak hep birlikte “Sho-hei! Sho-hei!”
DodgerFest tipik bir sezon öncesi rallisi değildi. Bu bir Hollywood kırmızı halı olayıydı. Bu bir Beyoncé konseriydi.
700 milyon dolarlık home run smaçörünün Dodger Stadyumu deneyimini değiştirmesi bekleniyordu ve o Cumartesi günü vurucu kutusuna basmadan veya atıcının tümseğine tırmanmadan bunu yapmayı başardı.
Dodgers'ın zaten Mookie Betts ve Freddie Freeman gibi beyzbol süper yıldızları vardı, ancak şimdi bir süperstar-süperstar vardı ve atmosfer, takımın daha önce deneyimlediği hiçbir şeye benzemiyordu.
Sosyal medya çağında kendi sporunu aşan ilk beyzbol yıldızı olan Ohtani, modern ünlülere bakma uygulamalarında usta olan ziyaretçileri DodgerFest'e çekti. Bu, Japon muhabirlerin akını kadar geleneksel medyanın gerilemesiyle de dönüşen basın teşkilatı tarafından daha da güçlendirildi. Dodgers, çalışmaya takımın şapkaları ve formaları ile gelen, hayran siteleri yazarları ve kendilerini “muhabir” olarak tanımlayanlar da dahil olmak üzere 180 gazetecinin kimlik bilgilerini onayladı.
Oyuncular evlerinde muhabirlere hitap etti ve girişlerinin çoğu, kameralı telefon taşıyan küçük gazeteci grupları tarafından kaydedildi. Betts ve başlangıç atıcısı Walker Buehler, kucaklaştıklarında hem sahadaki muhabirlerin hem de tribünlerdeki seyircilerin kendilerine doğrulttuğu kayıt cihazlarından oluşan bir duvar vardı.
Freeman, “Etraftaki heyecana bakın” dedi. “Sanırım hepsi Shohei'nin burada olmasından kaynaklanıyor.”
Freeman'ın teorisi, Ohtani'nin orta sahadaki derme çatma bir sahneye çıkması ve Ohtani onlarla büyük liglere girdiğinde Melekler için çalışan iki dilli yayıncı José Mota ile röportaj yapmasıyla kanıtlandı. Ohtani şiddetli alkışlarla karşılandı.
Tahminen 30.000 hayranın katılımıyla Mota, Ohtani'ye bu kadar çok mavi görmenin nasıl bir şey olduğunu sordu.
Ohtani Japonca olarak, “Kırmızının tam tersi, bu yüzden sonunda buradaymışım gibi hissediyorum” diye yanıtladı.
Ohtani'nin uzun süredir tercümanlığını yapan Ippei Mizuhara, cevabının farklı bir versiyonunu İngilizce olarak tekrarladı ve kalabalık onayla kükredi.
Ohtani daha sonra yakın olduğu Mizuhara ile ilişkisine ilişkin bir soruya verdiği yanıtla kalabalığı kahkahalara boğdu.
Ohtani, “Bu sadece iş ilişkisi” diye şaka yaptı. “Biz arkadaş değiliz. Pratik nedenlerden dolayı takılıyoruz.
Lise yıllarından bu yana Japonya'da ülke çapında ünlü olan 29 yaşındaki Ohtani, Mota'nın kendisine pizza mı yoksa hamburger mi tercih ettiğini sormasıyla başlayan özel bir konuşmanın da gösterdiği gibi, kalabalıklarla nasıl çalışılacağını biliyordu.
Ohtani, “Hamburger,” dedi.
Ne tür?
Ohtani bir gülümsemeyle “In-N-Out” dedi ve seyircilerden bir alkış daha aldı.
Ohtani, artık daha küçük bir pazar olan Anaheim'da olmadığına dair görsel ve işitsel işaretlerden hiç etkilenmemişti. Dodgers'a transferinden bu yana ilham verdiği yeni histeri seviyeleri hakkında ne hissettiği sorulduğunda Ohtani, “Taraftarların beklentilerini karşılamak için sahada sonuçlar üretmeye odaklanmak istiyorum” dedi.
Hemen hemen her oyuncu için yanıt, yanıtsızlık olarak nitelendirilebilirdi. Ohtani örneğinde bu, onun son on beş yılda şöhretle nasıl başa çıktığına dair bir fikir verdi. Hiç kimse dışarıdaki gürültüyü, Angels'ın eski menajeri Phil Nevin'in şimdiye kadarki zihinsel olarak en güçlü oyuncu olarak tanımladığı Ohtani kadar görmezden gelemez. Bu özelliği, Ohtani'nin, geçen yıl Japonya'nın kazandığı Dünya Beyzbol Klasiği de dahil olmak üzere, baskı dolu durumlarda başarılı olmasını sağladı.
Yönetici Dave Roberts'ın yaklaşımı, gürültünün göz ardı edilemeyecek kadar yüksek olduğunu keşfettiği için gürültüyü benimsemek oldu. Herkes böyle düşünürken, Dünya Serisi dışındaki herhangi bir şeyin başarısız olacağını inkar etmeye neden zahmet edesiniz ki?
“Peki ya 2024'ün Dodgers'ı?” Roberts, onay çığlıkları atan kalabalığa sordu.
Roberts, takımın 300 milyon doları aşan kadrosuna atıfta bulunarak kendine özgü gülümsemesini sergileyerek, “Benimle dalga mı geçiyorsun?” diye bağırdı.
Eğer Roberts takımın resmi olmayan heyecan verici adamıysa, Freeman da sözcüsüydü ve ilkinde söylediklerini duyacak kadar yaklaşamayan muhabirler için ikinci bir saldırı düzenledi. Freeman'ın düşüncesi, önümüzdeki sezon için Ohtani'yi kronolojik olarak yazmakla görevlendirilen Japon gazeteciler tarafından fark edildi; çünkü Freeman'ın, Ohtani'nin konuşmadığı günlerde alıntılar için bir kaynak olup olamayacağını merak ediyorlardı. (Ohtani Angels için oynadığında sadece oynadığı maçlardan sonra konuşuyordu. Dodgers onu bu yıl ne sıklıkla hazırlayacaklarını söylemedi.)
Roberts ve Freeman cumartesi günü rollerini keyifle oynadılar ama bu sadece bir gündü. Her gün bununla nasıl başa çıkacaklar? Peki ya takımdaki daha az dışa dönük oyuncular?
Ohtani'nin de söylediği gibi, sahada sonuçların sunulması her şeyi halledecektir. Dodgers, diğer takımlara göre sahip oldukları yetenek avantajının dış güçler tarafından zayıflatılmasına izin veremez. Roberts'ın ve Freeman gibi tecrübeli oyuncuların liderliği hayati önem taşıyor. Ohtani'nin performansı da öyle.
“Sorumluluklarımın daha ağır olduğunu düşünüyorum [than before]Ama bu yaptığım şeyi değiştirmiyor,” dedi Ohtani. “Şu ana kadar paranın miktarı ne olursa olsun elimden gelenin en iyisini yaptığımı düşünüyorum ve bunun değişmeyeceğine söz vermek isterim.”
İki yönlü oyuncu, ikinci Tommy John ameliyatının ardından iyileşirken bu sezon sahaya çıkmayacak ancak bunun vuruş programı üzerinde minimal bir etkisi olduğunu söyledi. Ohtani, yumuşak atışların yanı sıra tee vuruşları da yaptığını ve Arizona'daki bahar antrenmanına geldiğinde makinelere vurmaya başlamayı planladığını söyledi.
“Şu anda az çok %100 sallanıyormuşum gibi hissediyorum” dedi.
Ohtani, artık ünlü olan köpeği Dekopin'i bahar antrenmanına götüreceğini ancak normal sezonda onunla seyahat etmesini beklemediğini söyledi.
Dodgers, sezonunu Güney Kore'de San Diego Padres'e karşı 20 Mart'ta başlayacak iki maçlık bir seriyle açıyor.
Ohtani, “Şu an itibarıyla zamanında hazır olacağımı düşünüyorum” dedi. “Şimdilik programa göre ilerledim. Hızlanmadım ve yavaşlamadım. Eğer bu şekilde sorunsuz ilerlerse, bunu başaracağım.”
Dodgers, Ohtani ile sözleşme imzaladığında bu sezonun önceki sezonlara benzeme şansının olmadığını biliyorlardı. Artık bunun öncekilere benzemeyeceğinden emin olmaları gerekiyor. Ohtani çılgınlığın üstesinden gelmeye hazır görünüyor, peki ya diğer herkes?
Ohtani'nin görüntüsü yakındaki salonda bir kargaşaya neden oldu, metal güvenlik bariyerlerine bastırılan insan kitlesinden çığlıklar yükseldi. Mavi kapüşonlu sweatshirtler ve beyaz replika formalar giyen hayranlar kameralı telefonlarını Ohtani'ye doğrultarak hep birlikte “Sho-hei! Sho-hei!”
DodgerFest tipik bir sezon öncesi rallisi değildi. Bu bir Hollywood kırmızı halı olayıydı. Bu bir Beyoncé konseriydi.
700 milyon dolarlık home run smaçörünün Dodger Stadyumu deneyimini değiştirmesi bekleniyordu ve o Cumartesi günü vurucu kutusuna basmadan veya atıcının tümseğine tırmanmadan bunu yapmayı başardı.
Dodgers'ın zaten Mookie Betts ve Freddie Freeman gibi beyzbol süper yıldızları vardı, ancak şimdi bir süperstar-süperstar vardı ve atmosfer, takımın daha önce deneyimlediği hiçbir şeye benzemiyordu.
Sosyal medya çağında kendi sporunu aşan ilk beyzbol yıldızı olan Ohtani, modern ünlülere bakma uygulamalarında usta olan ziyaretçileri DodgerFest'e çekti. Bu, Japon muhabirlerin akını kadar geleneksel medyanın gerilemesiyle de dönüşen basın teşkilatı tarafından daha da güçlendirildi. Dodgers, çalışmaya takımın şapkaları ve formaları ile gelen, hayran siteleri yazarları ve kendilerini “muhabir” olarak tanımlayanlar da dahil olmak üzere 180 gazetecinin kimlik bilgilerini onayladı.
Oyuncular evlerinde muhabirlere hitap etti ve girişlerinin çoğu, kameralı telefon taşıyan küçük gazeteci grupları tarafından kaydedildi. Betts ve başlangıç atıcısı Walker Buehler, kucaklaştıklarında hem sahadaki muhabirlerin hem de tribünlerdeki seyircilerin kendilerine doğrulttuğu kayıt cihazlarından oluşan bir duvar vardı.
Freeman, “Etraftaki heyecana bakın” dedi. “Sanırım hepsi Shohei'nin burada olmasından kaynaklanıyor.”
Freeman'ın teorisi, Ohtani'nin orta sahadaki derme çatma bir sahneye çıkması ve Ohtani onlarla büyük liglere girdiğinde Melekler için çalışan iki dilli yayıncı José Mota ile röportaj yapmasıyla kanıtlandı. Ohtani şiddetli alkışlarla karşılandı.
Tahminen 30.000 hayranın katılımıyla Mota, Ohtani'ye bu kadar çok mavi görmenin nasıl bir şey olduğunu sordu.
Ohtani Japonca olarak, “Kırmızının tam tersi, bu yüzden sonunda buradaymışım gibi hissediyorum” diye yanıtladı.
Ohtani'nin uzun süredir tercümanlığını yapan Ippei Mizuhara, cevabının farklı bir versiyonunu İngilizce olarak tekrarladı ve kalabalık onayla kükredi.
Ohtani daha sonra yakın olduğu Mizuhara ile ilişkisine ilişkin bir soruya verdiği yanıtla kalabalığı kahkahalara boğdu.
Ohtani, “Bu sadece iş ilişkisi” diye şaka yaptı. “Biz arkadaş değiliz. Pratik nedenlerden dolayı takılıyoruz.
Lise yıllarından bu yana Japonya'da ülke çapında ünlü olan 29 yaşındaki Ohtani, Mota'nın kendisine pizza mı yoksa hamburger mi tercih ettiğini sormasıyla başlayan özel bir konuşmanın da gösterdiği gibi, kalabalıklarla nasıl çalışılacağını biliyordu.
Ohtani, “Hamburger,” dedi.
Ne tür?
Ohtani bir gülümsemeyle “In-N-Out” dedi ve seyircilerden bir alkış daha aldı.
Ohtani, artık daha küçük bir pazar olan Anaheim'da olmadığına dair görsel ve işitsel işaretlerden hiç etkilenmemişti. Dodgers'a transferinden bu yana ilham verdiği yeni histeri seviyeleri hakkında ne hissettiği sorulduğunda Ohtani, “Taraftarların beklentilerini karşılamak için sahada sonuçlar üretmeye odaklanmak istiyorum” dedi.
Hemen hemen her oyuncu için yanıt, yanıtsızlık olarak nitelendirilebilirdi. Ohtani örneğinde bu, onun son on beş yılda şöhretle nasıl başa çıktığına dair bir fikir verdi. Hiç kimse dışarıdaki gürültüyü, Angels'ın eski menajeri Phil Nevin'in şimdiye kadarki zihinsel olarak en güçlü oyuncu olarak tanımladığı Ohtani kadar görmezden gelemez. Bu özelliği, Ohtani'nin, geçen yıl Japonya'nın kazandığı Dünya Beyzbol Klasiği de dahil olmak üzere, baskı dolu durumlarda başarılı olmasını sağladı.
Yönetici Dave Roberts'ın yaklaşımı, gürültünün göz ardı edilemeyecek kadar yüksek olduğunu keşfettiği için gürültüyü benimsemek oldu. Herkes böyle düşünürken, Dünya Serisi dışındaki herhangi bir şeyin başarısız olacağını inkar etmeye neden zahmet edesiniz ki?
“Peki ya 2024'ün Dodgers'ı?” Roberts, onay çığlıkları atan kalabalığa sordu.
Roberts, takımın 300 milyon doları aşan kadrosuna atıfta bulunarak kendine özgü gülümsemesini sergileyerek, “Benimle dalga mı geçiyorsun?” diye bağırdı.
Eğer Roberts takımın resmi olmayan heyecan verici adamıysa, Freeman da sözcüsüydü ve ilkinde söylediklerini duyacak kadar yaklaşamayan muhabirler için ikinci bir saldırı düzenledi. Freeman'ın düşüncesi, önümüzdeki sezon için Ohtani'yi kronolojik olarak yazmakla görevlendirilen Japon gazeteciler tarafından fark edildi; çünkü Freeman'ın, Ohtani'nin konuşmadığı günlerde alıntılar için bir kaynak olup olamayacağını merak ediyorlardı. (Ohtani Angels için oynadığında sadece oynadığı maçlardan sonra konuşuyordu. Dodgers onu bu yıl ne sıklıkla hazırlayacaklarını söylemedi.)
Roberts ve Freeman cumartesi günü rollerini keyifle oynadılar ama bu sadece bir gündü. Her gün bununla nasıl başa çıkacaklar? Peki ya takımdaki daha az dışa dönük oyuncular?
Ohtani'nin de söylediği gibi, sahada sonuçların sunulması her şeyi halledecektir. Dodgers, diğer takımlara göre sahip oldukları yetenek avantajının dış güçler tarafından zayıflatılmasına izin veremez. Roberts'ın ve Freeman gibi tecrübeli oyuncuların liderliği hayati önem taşıyor. Ohtani'nin performansı da öyle.
“Sorumluluklarımın daha ağır olduğunu düşünüyorum [than before]Ama bu yaptığım şeyi değiştirmiyor,” dedi Ohtani. “Şu ana kadar paranın miktarı ne olursa olsun elimden gelenin en iyisini yaptığımı düşünüyorum ve bunun değişmeyeceğine söz vermek isterim.”
İki yönlü oyuncu, ikinci Tommy John ameliyatının ardından iyileşirken bu sezon sahaya çıkmayacak ancak bunun vuruş programı üzerinde minimal bir etkisi olduğunu söyledi. Ohtani, yumuşak atışların yanı sıra tee vuruşları da yaptığını ve Arizona'daki bahar antrenmanına geldiğinde makinelere vurmaya başlamayı planladığını söyledi.
“Şu anda az çok %100 sallanıyormuşum gibi hissediyorum” dedi.
Ohtani, artık ünlü olan köpeği Dekopin'i bahar antrenmanına götüreceğini ancak normal sezonda onunla seyahat etmesini beklemediğini söyledi.
Dodgers, sezonunu Güney Kore'de San Diego Padres'e karşı 20 Mart'ta başlayacak iki maçlık bir seriyle açıyor.
Ohtani, “Şu an itibarıyla zamanında hazır olacağımı düşünüyorum” dedi. “Şimdilik programa göre ilerledim. Hızlanmadım ve yavaşlamadım. Eğer bu şekilde sorunsuz ilerlerse, bunu başaracağım.”
Dodgers, Ohtani ile sözleşme imzaladığında bu sezonun önceki sezonlara benzeme şansının olmadığını biliyorlardı. Artık bunun öncekilere benzemeyeceğinden emin olmaları gerekiyor. Ohtani çılgınlığın üstesinden gelmeye hazır görünüyor, peki ya diğer herkes?