Oyun 1 — Yankees 5, Dodgers 3
Oyun 2 – Yankees 10, Dodgers 3
Oyun 3 – Dodgers 9, Yankees 8
Oyun 4 – Dodgers 3, Yankees 2
Oyun 5 – Yankees 2, Dodgers 1
Oyun 6 – Dodgers 8, Yankees 6
Oyun 7 – Yankees 5, Dodgers 2
Beyzbol tarihinin en unutulmaz oyunlarından ikisi, Dodgers'ın 4. ve 6. maçlarda galibiyet almasını sağladı, ancak Yankees, Seri sona erdiğinde dimdik ayakta kaldı. 4. maçta, Yankee atıcısı Bill Bevens, vuruş başına yürüyüş ortalamasına sahip olmasına rağmen, hiçbir Dodger vuruşuna izin vermemiş ve dokuzuncu turun sonuncusuna yalnızca bir koşunun girmesine izin vermişti. Bevens dokuzuncu turda ikisini emekli etti, ancak dokuzuncu ve 10. vurucularını (biri kasıtlı olarak) yürüdü, ardından hem vuruşsuzunu hem de oyunu kaybetti ve Dodgers'ın çimdik atıcısı Cookie Lavageto, Spider Jorgensen ve Eddie Miksis'i ikiye katlayarak Seriyi 2-2'ye eşitledi. 2. Yankees 5. Oyunu kazandı, ancak Dodgers dramatik bir 6. Oyunu kazandı. Dodgers erkenden 4-0 öne geçti, ancak Yankees dördüncü turda liderliği ele geçirdi. Dodgers altıncı turda 8-5 öne geçti, ancak vuruşun sonunda iki sayıyla Joe DiMaggio kesin bir gol gibi görünen uzun bir sola uçtu. Sol saha oyuncusu Al Gionfriddo – son büyük lig maçı olduğu ortaya çıkan maçta – DiMaggio'nun ev koşusunu çalmak için boğa güreşi çitine (ev plakasından 415 metre uzakta) koştu. New York dokuzuncu turda bir sayı kaydetti ancak Gionfriddo'nun yakalaması sayesinde bu, maçı kazanmaya yetmedi. 7. maçı Yankees 5-2 kazandı.
Unutulmaz an: DiMaggio'nun, Gionfriddo'nun yakalanmasının ardından sahadaki toprağı tekmelemesi, DiMaggio'nun sahada nadir görülen bir duygu gösterisi.
Yıldızları fırlatmak: Spec Shea, Yankees adına iki başlangıçta 2.35 ERA ile 2-0'dı. Hugh Casey, Dodgers'la oynadığı altı rahatlama maçında bir kurtarışla 2-0'dı.
Vuruş yıldızları: Joe DiMaggio iki gol attı ama Yankees adına yalnızca 0,231'lik vuruş yaptı. Dış saha oyuncusu Johnny Lindell, New York'a yedi RBI ile liderlik ederek 0,500'e ulaştı. Pee Wee Reese, Dodgers adına dört RBI ile 0,304'e ulaştı.
Oyun 2 – Yankees 10, Dodgers 3
Oyun 3 – Dodgers 9, Yankees 8
Oyun 4 – Dodgers 3, Yankees 2
Oyun 5 – Yankees 2, Dodgers 1
Oyun 6 – Dodgers 8, Yankees 6
Oyun 7 – Yankees 5, Dodgers 2
Beyzbol tarihinin en unutulmaz oyunlarından ikisi, Dodgers'ın 4. ve 6. maçlarda galibiyet almasını sağladı, ancak Yankees, Seri sona erdiğinde dimdik ayakta kaldı. 4. maçta, Yankee atıcısı Bill Bevens, vuruş başına yürüyüş ortalamasına sahip olmasına rağmen, hiçbir Dodger vuruşuna izin vermemiş ve dokuzuncu turun sonuncusuna yalnızca bir koşunun girmesine izin vermişti. Bevens dokuzuncu turda ikisini emekli etti, ancak dokuzuncu ve 10. vurucularını (biri kasıtlı olarak) yürüdü, ardından hem vuruşsuzunu hem de oyunu kaybetti ve Dodgers'ın çimdik atıcısı Cookie Lavageto, Spider Jorgensen ve Eddie Miksis'i ikiye katlayarak Seriyi 2-2'ye eşitledi. 2. Yankees 5. Oyunu kazandı, ancak Dodgers dramatik bir 6. Oyunu kazandı. Dodgers erkenden 4-0 öne geçti, ancak Yankees dördüncü turda liderliği ele geçirdi. Dodgers altıncı turda 8-5 öne geçti, ancak vuruşun sonunda iki sayıyla Joe DiMaggio kesin bir gol gibi görünen uzun bir sola uçtu. Sol saha oyuncusu Al Gionfriddo – son büyük lig maçı olduğu ortaya çıkan maçta – DiMaggio'nun ev koşusunu çalmak için boğa güreşi çitine (ev plakasından 415 metre uzakta) koştu. New York dokuzuncu turda bir sayı kaydetti ancak Gionfriddo'nun yakalaması sayesinde bu, maçı kazanmaya yetmedi. 7. maçı Yankees 5-2 kazandı.
Unutulmaz an: DiMaggio'nun, Gionfriddo'nun yakalanmasının ardından sahadaki toprağı tekmelemesi, DiMaggio'nun sahada nadir görülen bir duygu gösterisi.
Yıldızları fırlatmak: Spec Shea, Yankees adına iki başlangıçta 2.35 ERA ile 2-0'dı. Hugh Casey, Dodgers'la oynadığı altı rahatlama maçında bir kurtarışla 2-0'dı.
Vuruş yıldızları: Joe DiMaggio iki gol attı ama Yankees adına yalnızca 0,231'lik vuruş yaptı. Dış saha oyuncusu Johnny Lindell, New York'a yedi RBI ile liderlik ederek 0,500'e ulaştı. Pee Wee Reese, Dodgers adına dört RBI ile 0,304'e ulaştı.