Dodger Stadyumu nadiren daha boş görünüyordu.
Dodger Stadyumu nadiren daha dolu hissettirdi.
Dodgers, Cuma gecesi San Francisco Giants’ı ağırlamadan bir saat önce, en tuhaf manzaralarda, sığınakta oyuncu yoktu, sahada oyuncu yoktu ve tribünlerde ancak birkaç yüz taraftar vardı.
Rahibe Unity ve Rahibe Dominia aldırmadı.
Üçüncü taban çizgisinin önünde durdular ve Topluluk Kahramanı Ödülü madalyalarını Oscar’ı kabul ediyormuş gibi kucakladılar.
Karşılık veren bir avuç insana el salladılar. Dağılan tezahüratların tadını çıkardılar. Boyalı yüzlerle gülümseyerek ve mavi ve siyah alışkanlıklarını sallayarak sahadan dramatik bir şekilde ayrıldılar.
Kapıların dışında birkaç bin kişi varlıklarını protesto ediyordu. Katolik cemaati genelinde binlerce kişi daha onları azarlayıcı dualar yağdırdı ve boykot çağrıları yaptı.
Dinlemediler. Kaçmadılar. Onlar pes etmediler. Bir kez pes eden Dodgers, bir daha pes etmedi.
Üç haftalık tartışmanın doruk noktası olan dört dakikalık bir törenle, Sisters of Perpetual Indulgence aktivist organizasyonu, sonunda Dodgers’ın 10. yıllık LGBTQ+ Onur Gecesi’nin en önemli olayı olarak onurlandırıldı.
İğne atsan sesi duyulur. Kalplerin yükseldiğini görebilirdin.
Çoğu Dodgers oyun öncesi etkinliğinden önce düzenlenen bir törenden sonra Sister Unity, “Tribünler dolu olmaktan çok boştu, ancak ruh hali sıcak ve mutluydu,” dedi. “İnsanlar mutluydu, dost canlısıydı, güneş parlıyordu, çimler yeşildi ve şimdi beyzbol ve sosisli sandviçlerimiz var, Los Angeles en iyi halinde.”
Tören, Dodgers’ın güvenlik nedenleri olduğunu iddia ettikleri için, Dodgers’ın normalde oyun öncesi etkinliklerini düzenlemesinden çok daha önce yapıldı. Tribünleri sıralayan fazladan polis vardı. Önemli değildi. Korku yoktu. Rahibeler hiçbir yere gitmiyorlardı.
Hıristiyan ve Katolik gruplar, Dodgers’ın Onur Gecesi’nde Sisters of Perpetual Indulgence’ın onurlandırılmasından saatler önce Dodger Stadyumu’nda protesto gösterisi yapıyor.
Sister Unity, “Protesto eden birkaç bin kişi var, LA County’deki topluluğumda bir milyondan fazla insan var” dedi. “Bana ne olursa olsun, onların yanında olmalıyım. Bu an bize verildi, bize inanan insanlar adına o vesileyle ayağa kalkmak benim için manevi bir zorunluluktu.”
Muhtemelen şimdiye kadar bildiğiniz gibi, daha önce anonim olan Rahibeler, cinsel hoşgörüsüzlüğe dikkat çekmek için mizah, sürükleme ve dini imgeler kullanan hicivli bir performans ve aktivist kuruluştur.
Rahibeler çatlak rahibeler gibi giyindikleri ve kutsal ritüellere ve nesnelere saygısızlık etmek için skeçler kullandıkları için özellikle Katolikler onlardan nefret ediyor.
Ama asıl amaçları alay etmek değil, hizmet etmektir. 1980’lerde Rahibe, AIDS salgınının ön saflarında yer aldı ve birçoğunun dokunmayacağı sayısız ölmekte olan erkeğe rahatlık ve bakım sağladı.
Bugün misyonları, kapsayıcılık, umut ve sevgi mesajını yayarken hayırsever etkinlikleri organize etmek ve bunlara yardım etmek haline geldi.
Bir an AIDS tedavisini desteklemek için mum ışığı nöbeti tutarken, bir sonraki an bir Pride festivali standında kutsama dağıtmak için konuşlanmış olabilirler.
Ömür boyu bir Katolik olarak, Rahibeler tarafından yaratılan bazı grotesk imgelerden rahatsız oldum. Ama eşcinsel bir kızı olan gururlu bir baba olarak, buna büyük MC Plaschke’nin gözünden bakıyorum ve Rahibelerin iyi işlerinin tartışmalı performanslarından çok daha ağır bastığını açıkça görebiliyorum.
Aptal kostümler, gerçek özeni gölgede bırakamaz. Cinsellik vodvili asla merhamet eylemlerinin önüne geçemez.
Rahibelerin onurlandırılacağını açıkladıktan sonra, Dodgers utanç verici bir şekilde kamuoyu baskısına boyun eğdi ve onları davet etmedi, ancak beş gün sonra fikirlerini değiştirdiler ve onları geri getirerek doğru şeyi yaptılar.
Rahibeler, bu dünyaya, kesinlikle karanlığın ajanları olarak mahkum edilmek için çok fazla ışık getirirler. Ama beni dinleme. Katolik bir rahibi dinleyin.
Fr. Chris Ponnet, Los Angeles başpiskoposluğunun Lezbiyen ve Gey Kişilerle Katolik Bakanlığı’nın ruhani direktörü. “Öte yandan, tarihsel olarak HIV ve AIDS salgınından başlayarak hasta ve ölmekte olanlarla çalışan bir grup oldular.”
Ponnet, sert Katolikler dikkatli olmazlarsa, protesto ettikleri iddia edilen nefretin aslında onlardan gelebileceğini söyledi.
“Kilise konumumuzun bir kısmı zorbalık yapmamak, şeytanlaştırmamak, nefret etmemek… ve onlar şeytanlaştırdılar ve zorbalık ettiler” dedi.
Melody Meyer, soldan ikinci, Pride Night’ta Dodger Stadyumu’nun dışındaki bir otoparkta düzenlenen bir protesto sırasında “Tanrı Sevgidir” tabelasını tutuyor.
(Dania Maxwell / Haberler)
Ponnet uzlaşmaya yer olduğunu söyledi ve Cuma gecesinin bu konuşmanın başlangıcı olmasını umuyor.
Ponnet, “Mevcut Sisters of Perpetual Indulgence’ın web sitelerindeki bazı resimlere bakacağını ve bunun insanları incittiğini anlayacağını umuyorum” dedi. “Aynı şekilde, diğer tarafların da en azından mükemmel olmadığı ve incitici olduğu açıkça belli olan bir kilisedeki acılarını ve hayal kırıklıklarını onurlandırmalarını umuyorum.”
Sonuç olarak, güçlendirme ve tedbirin garip bir karışımını içeren Onur Gecesi için zorlayıcı bir başlangıçtı.
Video panosunda ve dış saha reklamlarının her yerinde gökkuşakları vardı. Yine de faul çizgileri boyunca uzanan tribünler farklı bir renkle doluydu – ekstra güvenlik görevlilerinin sarı önlükleri.
Yönetici Dave Roberts’ın sözleri birlik ve barış mesajları içeriyordu. Ancak ara sıra birkaç polis helikopteri tarafından boğuldular.
Roberts, “Ailem beni herkesi sevmem, herkese saygı duymam ve insanlara sana davranılmasını istediğin gibi davranmam için yetiştirdi,” dedi ve daha sonra ekledi, “Kültürümüz artık bir arada olmadığımız bir yerde ve bu talihsiz bir durum. . … Buraya gelip Dodgers’ı desteklemek isteyen herkes, hepimiz varız.”
Hayranlar, takımın 10. yıllık LGBTQ+ Onur Gecesi için Dodger Stadyumu’na geliyor.
(Dania Maxwell / Haberler)
Onur Gecesi için gelen hayranlar da, Dodgers’ın doğru kararı vermeleri için onları desteklemeye davet edilmemesinden duydukları ilk hoşnutsuzluğun üstesinden gelerek her şey dahil görünüyordu.
San Diego Padre taraftarı 35 yaşındaki Victoria Weinert, “Bence bu tür gecelere sahip olmak gerçekten önemli çünkü bu, beyzbolun sadece heteronormatif olmadığını, topluluğun gelip onları destekleyen bir takımı destekleyeceğini gösteriyor” dedi. gurur için geldi
“Ve bence bu geceleri düzenlemeleri ve topluluğumuzu desteklemek ve yükseltmek için çok şey yapan insanları onurlandırmaları gerçekten önemli.”
28 yaşındaki Dylan Reinhart, bu maça katılmanın evde olmak gibi olduğunu söyledi.
“Kendimi çok iyi karşılanmış hissediyorum” dedi. “Böyle Geceler düzenlemelerine, insanları kutlamalarına ve insanların sadece kendileri, oldukları kişi olabilmeleri için açık bir topluluğa sahip olmalarına sevindim.”
Bu büyük ölçüde muhafazakar spor ile onu destekleyen çeşitli topluluklar arasında gerçek bir anlayışa varmadan önce kat edilmesi gereken kilometrelerce mesafe var.
Bu haftanın başlarında, oldukça inanılmaz bir şekilde, beyzbol Komiseri Rob Manfred gazetecilere, Pride Nights’ın bel kemiğini, takım teçhizatında görünen gökkuşağı logolarını desteklemediğini söyledi.
“Takımlara gerçek üniformalar, şapkalar, üsler açısından, oyuncuları koruma arzusu nedeniyle üzerlerine logo koymanın iyi bir fikir olmadığını söyledik; Washington Post’tan Chelsea Janes’e göre Manfred, gazetecilere verdiği demeçte, kişisel görüşleri nedeniyle onları rahatsız edebilecek bir şey yapacak duruma getirmemek.
Dodgers ve Giants dinlemedi. Başlarında gökkuşakları. Gökkuşakları her yerde. Rahibe Unity haklıydı. LA’nın en iyisi.
Times personel yazarı Sarah Valenzuela bu habere katkıda bulundu.
Dodger Stadyumu nadiren daha dolu hissettirdi.
Dodgers, Cuma gecesi San Francisco Giants’ı ağırlamadan bir saat önce, en tuhaf manzaralarda, sığınakta oyuncu yoktu, sahada oyuncu yoktu ve tribünlerde ancak birkaç yüz taraftar vardı.
Rahibe Unity ve Rahibe Dominia aldırmadı.
Üçüncü taban çizgisinin önünde durdular ve Topluluk Kahramanı Ödülü madalyalarını Oscar’ı kabul ediyormuş gibi kucakladılar.
Karşılık veren bir avuç insana el salladılar. Dağılan tezahüratların tadını çıkardılar. Boyalı yüzlerle gülümseyerek ve mavi ve siyah alışkanlıklarını sallayarak sahadan dramatik bir şekilde ayrıldılar.
Kapıların dışında birkaç bin kişi varlıklarını protesto ediyordu. Katolik cemaati genelinde binlerce kişi daha onları azarlayıcı dualar yağdırdı ve boykot çağrıları yaptı.
Dinlemediler. Kaçmadılar. Onlar pes etmediler. Bir kez pes eden Dodgers, bir daha pes etmedi.
Üç haftalık tartışmanın doruk noktası olan dört dakikalık bir törenle, Sisters of Perpetual Indulgence aktivist organizasyonu, sonunda Dodgers’ın 10. yıllık LGBTQ+ Onur Gecesi’nin en önemli olayı olarak onurlandırıldı.
İğne atsan sesi duyulur. Kalplerin yükseldiğini görebilirdin.
Çoğu Dodgers oyun öncesi etkinliğinden önce düzenlenen bir törenden sonra Sister Unity, “Tribünler dolu olmaktan çok boştu, ancak ruh hali sıcak ve mutluydu,” dedi. “İnsanlar mutluydu, dost canlısıydı, güneş parlıyordu, çimler yeşildi ve şimdi beyzbol ve sosisli sandviçlerimiz var, Los Angeles en iyi halinde.”
Tören, Dodgers’ın güvenlik nedenleri olduğunu iddia ettikleri için, Dodgers’ın normalde oyun öncesi etkinliklerini düzenlemesinden çok daha önce yapıldı. Tribünleri sıralayan fazladan polis vardı. Önemli değildi. Korku yoktu. Rahibeler hiçbir yere gitmiyorlardı.
Hıristiyan ve Katolik gruplar, Dodgers’ın Onur Gecesi’nde Sisters of Perpetual Indulgence’ın onurlandırılmasından saatler önce Dodger Stadyumu’nda protesto gösterisi yapıyor.
Sister Unity, “Protesto eden birkaç bin kişi var, LA County’deki topluluğumda bir milyondan fazla insan var” dedi. “Bana ne olursa olsun, onların yanında olmalıyım. Bu an bize verildi, bize inanan insanlar adına o vesileyle ayağa kalkmak benim için manevi bir zorunluluktu.”
Muhtemelen şimdiye kadar bildiğiniz gibi, daha önce anonim olan Rahibeler, cinsel hoşgörüsüzlüğe dikkat çekmek için mizah, sürükleme ve dini imgeler kullanan hicivli bir performans ve aktivist kuruluştur.
Rahibeler çatlak rahibeler gibi giyindikleri ve kutsal ritüellere ve nesnelere saygısızlık etmek için skeçler kullandıkları için özellikle Katolikler onlardan nefret ediyor.
Ama asıl amaçları alay etmek değil, hizmet etmektir. 1980’lerde Rahibe, AIDS salgınının ön saflarında yer aldı ve birçoğunun dokunmayacağı sayısız ölmekte olan erkeğe rahatlık ve bakım sağladı.
– Sister Unity, Sisters of Perpetual Indulgence
Bugün misyonları, kapsayıcılık, umut ve sevgi mesajını yayarken hayırsever etkinlikleri organize etmek ve bunlara yardım etmek haline geldi.
Bir an AIDS tedavisini desteklemek için mum ışığı nöbeti tutarken, bir sonraki an bir Pride festivali standında kutsama dağıtmak için konuşlanmış olabilirler.
Ömür boyu bir Katolik olarak, Rahibeler tarafından yaratılan bazı grotesk imgelerden rahatsız oldum. Ama eşcinsel bir kızı olan gururlu bir baba olarak, buna büyük MC Plaschke’nin gözünden bakıyorum ve Rahibelerin iyi işlerinin tartışmalı performanslarından çok daha ağır bastığını açıkça görebiliyorum.
Aptal kostümler, gerçek özeni gölgede bırakamaz. Cinsellik vodvili asla merhamet eylemlerinin önüne geçemez.
Rahibelerin onurlandırılacağını açıkladıktan sonra, Dodgers utanç verici bir şekilde kamuoyu baskısına boyun eğdi ve onları davet etmedi, ancak beş gün sonra fikirlerini değiştirdiler ve onları geri getirerek doğru şeyi yaptılar.
Rahibeler, bu dünyaya, kesinlikle karanlığın ajanları olarak mahkum edilmek için çok fazla ışık getirirler. Ama beni dinleme. Katolik bir rahibi dinleyin.
Fr. Chris Ponnet, Los Angeles başpiskoposluğunun Lezbiyen ve Gey Kişilerle Katolik Bakanlığı’nın ruhani direktörü. “Öte yandan, tarihsel olarak HIV ve AIDS salgınından başlayarak hasta ve ölmekte olanlarla çalışan bir grup oldular.”
Ponnet, sert Katolikler dikkatli olmazlarsa, protesto ettikleri iddia edilen nefretin aslında onlardan gelebileceğini söyledi.
“Kilise konumumuzun bir kısmı zorbalık yapmamak, şeytanlaştırmamak, nefret etmemek… ve onlar şeytanlaştırdılar ve zorbalık ettiler” dedi.
Melody Meyer, soldan ikinci, Pride Night’ta Dodger Stadyumu’nun dışındaki bir otoparkta düzenlenen bir protesto sırasında “Tanrı Sevgidir” tabelasını tutuyor.
(Dania Maxwell / Haberler)
Ponnet uzlaşmaya yer olduğunu söyledi ve Cuma gecesinin bu konuşmanın başlangıcı olmasını umuyor.
Ponnet, “Mevcut Sisters of Perpetual Indulgence’ın web sitelerindeki bazı resimlere bakacağını ve bunun insanları incittiğini anlayacağını umuyorum” dedi. “Aynı şekilde, diğer tarafların da en azından mükemmel olmadığı ve incitici olduğu açıkça belli olan bir kilisedeki acılarını ve hayal kırıklıklarını onurlandırmalarını umuyorum.”
Sonuç olarak, güçlendirme ve tedbirin garip bir karışımını içeren Onur Gecesi için zorlayıcı bir başlangıçtı.
Video panosunda ve dış saha reklamlarının her yerinde gökkuşakları vardı. Yine de faul çizgileri boyunca uzanan tribünler farklı bir renkle doluydu – ekstra güvenlik görevlilerinin sarı önlükleri.
Yönetici Dave Roberts’ın sözleri birlik ve barış mesajları içeriyordu. Ancak ara sıra birkaç polis helikopteri tarafından boğuldular.
Roberts, “Ailem beni herkesi sevmem, herkese saygı duymam ve insanlara sana davranılmasını istediğin gibi davranmam için yetiştirdi,” dedi ve daha sonra ekledi, “Kültürümüz artık bir arada olmadığımız bir yerde ve bu talihsiz bir durum. . … Buraya gelip Dodgers’ı desteklemek isteyen herkes, hepimiz varız.”
Hayranlar, takımın 10. yıllık LGBTQ+ Onur Gecesi için Dodger Stadyumu’na geliyor.
(Dania Maxwell / Haberler)
Onur Gecesi için gelen hayranlar da, Dodgers’ın doğru kararı vermeleri için onları desteklemeye davet edilmemesinden duydukları ilk hoşnutsuzluğun üstesinden gelerek her şey dahil görünüyordu.
San Diego Padre taraftarı 35 yaşındaki Victoria Weinert, “Bence bu tür gecelere sahip olmak gerçekten önemli çünkü bu, beyzbolun sadece heteronormatif olmadığını, topluluğun gelip onları destekleyen bir takımı destekleyeceğini gösteriyor” dedi. gurur için geldi
“Ve bence bu geceleri düzenlemeleri ve topluluğumuzu desteklemek ve yükseltmek için çok şey yapan insanları onurlandırmaları gerçekten önemli.”
28 yaşındaki Dylan Reinhart, bu maça katılmanın evde olmak gibi olduğunu söyledi.
“Kendimi çok iyi karşılanmış hissediyorum” dedi. “Böyle Geceler düzenlemelerine, insanları kutlamalarına ve insanların sadece kendileri, oldukları kişi olabilmeleri için açık bir topluluğa sahip olmalarına sevindim.”
Bu büyük ölçüde muhafazakar spor ile onu destekleyen çeşitli topluluklar arasında gerçek bir anlayışa varmadan önce kat edilmesi gereken kilometrelerce mesafe var.
Bu haftanın başlarında, oldukça inanılmaz bir şekilde, beyzbol Komiseri Rob Manfred gazetecilere, Pride Nights’ın bel kemiğini, takım teçhizatında görünen gökkuşağı logolarını desteklemediğini söyledi.
“Takımlara gerçek üniformalar, şapkalar, üsler açısından, oyuncuları koruma arzusu nedeniyle üzerlerine logo koymanın iyi bir fikir olmadığını söyledik; Washington Post’tan Chelsea Janes’e göre Manfred, gazetecilere verdiği demeçte, kişisel görüşleri nedeniyle onları rahatsız edebilecek bir şey yapacak duruma getirmemek.
Dodgers ve Giants dinlemedi. Başlarında gökkuşakları. Gökkuşakları her yerde. Rahibe Unity haklıydı. LA’nın en iyisi.
Times personel yazarı Sarah Valenzuela bu habere katkıda bulundu.