Freddie Freeman soruyu düşündü, sessizce mesafeye baktı, sonra bir cevap ifade etmek için mücadele etti.
Oikten beş ay sonra, çağlar için salınımı hala batıyordu.
25 Ekim'de, bir gecede sonsuza dek Dodgers ve Major League Baseball lore'a kazınmış olan Freeman, World Series'in 1. Oyununda Grand Slam'ı teslim etti. Sadece bir salıncakla, bir sezonun sonucunu, bir franchise servetini ve bir hayran kitlesinin duygularını tam sezon şampiyonası için otuz yıldan fazla bir süredir açmıştı.
Ancak bu gün, Dodgers Bahar Eğitiminin son haftasında bu ayın başlarında, Freeman, tarih anı konusundaki kişisel bakış açısını “hala işlemeye çalıştığını” söyledi.
Bu salıncakların toplamı-bölümlerde 15 yıllık bir kariyer boyunca aldığı sayısız binlerce kişiden, sekiz All-Star seçimi, 2020 MVP ödülü ve yaklaşık 2.300 toplam isabetle, potansiyel bir şöhret pistinde zaten-henüz tam olarak rezonansa girmedi.
“Sarmak zor [your mind] Etrafında, çok taze olduğunuzda, ”dedi Freeman, Dodgers 'Camelback Ranch tesisinin dışında dururken, yakındaki taraftarların adını arka planda zikretmeye başladığı.“ Ama evet, artık biri gelmeden hiçbir yere gidemem. Herkes kim olduğumu biliyor. “
Freeman için, bunun gibi anlar en anlamlı netliği sağladı, en iyi şekilde ona yanılgının önemini gösterdi.
35 yaşındaki slugger, elbette, ünlünün spot ışığının altında uzun süredir çalıştı. Daha önce bir Dünya Serisi kazananı için bir franchise'ın yüzüydü ve Atlanta Braves'i 2021'de başlığa götürdü. Ertesi baharda, geçen yılki şampiyonluktan önceki birçok gişe rekorları kıran satın alımlardan birinde Dodgers ile imzalamak için eve döndüğünde Southland'da sevilen bir figür oldu.
Ancak bu sezon farklıydı. Sadece “10 kat, hatta 20-, 30-, 40-, 50 kat” ilgisinde değil, bakkallardan ve sadaka görünümlerinden, iyi katılımlı hayran etkinliklerine veya evden gelen sessiz günlere kadar kamuoyunda topladığını söyledi. Ama daha fazlası, onu tekrar tekrar durduran insanların söylediklerinden dolayı belirtti.
Freddie Freeman, Dodger Stadyumu'ndaki Yankees'e karşı Dünya Serisinin 1. Oyununda Grand Slam'ı izlerken yarasasını havada tutuyor.
(Wally Skalij / Haberler)
“Birinin 'Teşekkür ederim' demediği bir gün yok. “Ve bunu takdir ediyorum. Çünkü açıkçası, gerçekten iyi bir şey olduğu anlamına geliyor.”
Bir gülüşle Freeman, “hala Shohei değilim” diye şaka yaptı, şöhreti uluslararası olarak tanınan Japon takım arkadaşınınkiyle cüce.
Ancak Freeman, bu sezon Dünya Serisi anının etkisini içselleştirdiğinden, hayranlarla durmadan etkileşimlerden geçti ve onun üzerindeki etkiyi fark etti.
“Sadece işimi yapmak ve eve gitmek istiyorum,” dedi bu baharın başlarında, yeni bir ilgiyle “çok rahatsız” olduğunu sadece şık bir şekilde kabul ettiği zaman. “Ama sorun değil. Bunu takdir ediyorum. Gerçekten yapıyorum… insanlar için yaratabileceğinizi takdir ediyorsun. Bunu kabul etmiyorum.”
Dünyada, Freeman'ın dünya serisi kahramanlarının ardından sahip olduğu ve deneyimlediği şeyle ilişki kurabilen sadece bir kişi olabilir.
Ve şu anda, Freeman'ın Grand Slam'ın gerçekleşeceğini hissedebiliyordu.
1988'de Kirk Gibson, Dodgers tarihindeki en ünlü ev sahibi koşuyu vurdu. Sol hamstring ve ligament gözyaşında bir kas yırtılmasıyla oynarken, sağ dizinde, o yılki Dünya Serisinin 1. Oyununda bir yürüyüşe çıktı ve Dodgers'ı nihai bir şampiyonaya fırlatırken üslerin etrafında yol açtı.
Bu nedenle, geçen Ekim ayında kötü burkulmuş bir sağ ayak bileği ve yırtılmış sol kaburga kıkırdağı da dahil olmak üzere kendi yaralanmalarıyla oynayan Freeman, geçen yılki sonbahar klasiğinin 1. oyunundaki 10. vuruşun altındaki plakaya geldiğinde, Gibson yardım edemedi, ancak bir geri dönüş yaptı.
Tarihin kendini tekrarlayacağına dair bir önsezi vardı.
Kirk Gibson, 1988 Dünya Serisinin 1. Oyununda iki koşulu bir oyuna çarptıktan sonra üsleri yuvarlarken kollarını kaldırıyor.
(Haberler)
Michigan'daki bir kabinde bazı arkadaşlarla toplanırken telefonundaki oyunun radyo yayınını dinleyen Gibson, “Olmadan önce olduğunu hissettim” dedi. “Düşünce aklıma girdi – fırsatım olduğunda aklıma girdi. Tıpkı mükemmel fırtına gelişmeye devam ediyor.”
Gerçekten de, Freeman neredeyse Gibson'ın yaptığı gibi teslim edildi. Gibson'ın topunun 36 yıl önce indiği yerden çok uzak olmayan sağ alan pavyonuna evini başlattı. Kendi ikonik tepkisi ile kutladı ve yarasasını özgürlük tarzı hava heykelinde tuttu. Zamanlama bile ürkütücü bir şekilde benzerdi – her iki ev koşusu ise 20: 37'de vuruldu
“O kare bir topa çarptığında, O Solid, gerçekten hissetmiyorsun, ”dedi Gibson, son bir telefon görüşmesinde iki patlamanın bir başka paralelini daha da belirtiyor.“ Deneyimden uzun bir yol kat edeceğini biliyorsunuz. Öyleyse sopanızı yere ve elinizi havaya çıkarırsınız. ”
“Ya da havada yumruk, benim durumumda,” diye ekledi Gibson gülerek.
Kirk Gibson'ın 1988 Dünya Serisinin 1. Oyunundan oyun kazanan ev koşusu.
“Fırsatı elde etmek ve fırsatı takip etmek, kendinden geçmiş. Çok çökmekte. Gerçekten iyi hissediyor. Tadı gerçekten iyi.”
Yine de Freeman gibi, Gibson da başlangıçta anının büyüklüğünü takdir etmek için mücadele etti.
Freeman gibi, gözlerini uzun süreli rezonansına açan hayranlarla halka açık etkileşimlerdi.
Gibson, “İnsanların 'Oh, o ev koşusuna çarpan adam' demesi bu güne kadar alçakgönüllü” dedi. “Kollarını pompalamaya başlıyorlar. Biraz utanç verici; ve bu muhtemelen iyi bir kelime değil… ama bunu yaptıklarında iyi demek istiyorlar.”
Freeman için, bazı etkileşimler bu kış çoğundan daha fazla göze çarpıyordu. Hayranlar ona Dünya Serisi Yürüyüşünü anmak için dövmeler gösterdikleri gibi iki ayrı örnek gibi. Ya da ev sahibi koşunun içmekten vazgeçmesini isteyen bir sezon öncesi öğle yemeğinde tanıştığı adam.
“Çocuklarıyla birlikte olmak istedi, mevcut, [because] Sağ alan standlarındaydılar, ”diye hatırladı Freeman, Bahar'ın başlamasından önce Dodgers'ın fan fest etkinliğinde hatırladı.“ Tüm oyunu içmedi ve o zamandan beri çocuklarıyla ne kadar mevcut olduğu için içmedi. ”
“Bunlar hikayeler,” diye ekledi Freeman, “bana ürperti veren.”
Yine de, ona yaklaşan basit “teşekkür ederim” ile karşılaştırılamaz. Ve ne kadar çok olmaya başlarsa, Freeman anın onun için ne anlama geldiğini o kadar çok anladı.
Freeman, 2022'de Los Angeles'a ilk geldiğinde, hala Offseason'dan Atlanta'dan beklenmedik ayrılışının duygularıyla hala boğuşuyordu (yine de 1988'de Los Angeles'a ilk geldiğinde “melankolik” hissetmeyi tanımlayan uzun zamandır Detroit Tiger olan Gibson ile bir başka benzerlik). Freeman geçişiyle mücadele ederken, “Fred-Die! Fred-Die!” Dogger Stadyumu tezahüratıydı. Bu, yeni evinde hoş karşılanmasına yardımcı oldu.
Geçtiğimiz Ağustos, Freeman 3 yaşındaki oğlu Max, yürümeye başlayan çocuğa geçici olarak felç olan korkutucu bir nörolojik bozuklukla savaşırken, Dodger Stadyumu'ndaki bir alkışlamadan önce ilk at-bata eşlik etti.
Freeman, “Bu üç yıl burada bulundum, Dodgers hayranlarının bizim ve ailemiz için ne anlama geldiğini kelimelere atmak zor” dedi. “En zor zamanlarda, bu organizasyonun hayranlarının gerçek karakterini gösteriyor ve kesinlikle inanılmaz.”
Bu yüzden, birkaç ay sonra Dünya Serisinin 1. Oyununda üsleri yuvarladığında, Chavez Ravine sahnesinin ortasında çok canlıydı.
Freddie Freeman, geçen sonbaharda Dünya Serisinin 1. Oyununu kazanmak için Grand Slam'dan sonra üsleri yuvarlarken çok canlıydı.
(Wally Skalij / Haberler)
Elbette, “asla bir ev koşusu yapmadığını” gururla iddia eden biri için karakterden keskin bir mola verdi. (Freeman, bunun öngörülmüş bir kutlama olmadığını, ancak “Babam bunu arka bahçedeki kardeşlerimde yaptığımı söyledi” dedi.) İkinci ve üçüncü üs arasındaki kol esnek çığlıkları da anne tepkiydi, Freeman sadece ekibin normal iki elle dalga ev sahibi kutlamasını kaçırmak istediğini hatırladı.
“Bu sadece sallanan bir an değildi,” dedi. “Demek o ortaya çıktı.”
Freeman, dizinin videolarını en büyük oğlu Charlie ile yeniden izlediğinde, bu offseason, tepkisinin kliplerinin ona en çok vuran şey olduğunu söyledi. Geriye dönüp baktığımızda, sezonunun zorluklarından sonra duyguların bir serbest bırakılması olduğunu biliyordu. Bundan daha fazlası, hayranlara teşekkür etmeye çalışmak onun yoluydu.
“Bunu asla geri ödeyemezsin, insanların sizi nasıl hissettirdiğini” dedi. “Ama Freemans ve bana nasıl davrandıkları için bir 'teşekkür' gibiydi. Los Angeles'a aileme nasıl davrandıkları için 'Teşekkürler' olarak son birkaç ay boyunca bu şekilde gittim ve ona baktım.
“Max hastalandıktan sonra sahaya gelmek benim için çok zordu. Ve her geldiğimde beni kaldırdılar. Ailemi kaldırdılar. Yani en çok düşündüğüm şey … bunu başardılar. Ve bir şampiyonluk yapmalarına yardım edebildim.”
Dodgers yöneticisi Dave Roberts, bir zamanlar kendi efsanevi Ekim anının yazarıydı ve 2004 Amerikan Ligi Şampiyonası serisinin 4. Oyununda çalınan üssü Boston Red Sox'u üç oyundan yoksun bir açıktan tarihi bir geri dönüşe götürmeye yardımcı oldu.
O zaman öğrendiği ders?
“Sporda insanlar gerçekten anlara bakıyorlar” dedi.
Ve bir kez gerçekleştiklerinde, insanlar da asla unutmuyor gibi görünüyor.
LA Dünya Serisini kazandıktan sonra Freddie Freeman'ı kucaklayan Dodgers yöneticisi Dave Roberts, “Sporda insanlar gerçekten anlara bakıyorlar” dedi.
(Robert Gauthier / Haberler)
“Birçoğu daha sonra herkesin ona nasıl davrandığına bağlı,” diye tekrarladı Gibson, bazen 1988 ev koşusunun o yılın Dodger takımında diğerlerinden ve 17 yıllık kariyerindeki diğer önemli noktaları nasıl gölgede bıraktığını hissedebileceğini söyleyen Gibson. “Benim durumumda, nihayetinde nasıl oynadığını hazırlamanın hiçbir yolu yok.”
Freeman kendini benzer bir pozisyonda bulabilirdi. Aldığı ilgi yakında dağılmayacak. Bir şey varsa, neredeyse gelecekteki katkılarından bağımsız olarak, Dodger Mirası'nın merkezi bir parçası zaten sağlamlaştırılmıştır.
“Her gün, kesinlikle beyzbol sezonunda duyacak,” dedi Roberts, “birisinin o an için nasıl minnettar veya minnettar olduğu hakkında.”
Aynı zamanda, Freeman 2025 sezonu için sıfırlamaya, Ekim yaralanmalarının kalıcı etkileriyle savaşmaya devam ederken tam sağlığa geri dönmeye ve Dodgers'ı daha efsanevi Dünya Serisi anıları yaratmak için tekrar pozisyona getirmeye yardımcı olmaya çalışıyor.
Freeman, “Yapmaya çalıştığımız tek şey bu, kendimizi başarılı olmak için en iyi yere koymak” dedi. “Bir ev koşusunun daha büyük resmini düşünmek zor, şimdi olduğu gibi, gelecek sezon için aldığım. Yani bu zor şey. Gerçekten batmasına izin veremedim.”
Ancak Roberts, kıdemli ilk üstatının 2025 sezonuna giren böyle bir dinamik nasıl başa çıkacağı konusunda hiçbir endişesi yok.
“Sadece eldeki işe odaklanmak için harika bir iş çıkarıyor,” dedi Roberts, “ve kesinlikle şükran duyuyor – bu takdir – o anın dünyadaki birçok Dodger hayranı için yaptıkları için.”
Bu nedenle, Freeman kamu spot ışığına biraz ihtiyatlı kalırken, hayranlarla tüm kişisel etkileşimlerini mutlu bir şekilde kucakladı. Onlar aracılığıyla, Grand Slam'ın yarattığı somut etkileri hissetti. Onlar aracılığıyla, buna kendi duygusal tepkisini de fark etmeye başladı.
Freeman, “Açıkçası, yüzükler ve şampiyonalar, bunun için gidiyoruz,” dedi. “Ama 2024'te yapabildiğimiz hayatları etkileyebilmek için, bu yüzden spor oynuyorsunuz. Özel birine verebilmek için.”
Oikten beş ay sonra, çağlar için salınımı hala batıyordu.
25 Ekim'de, bir gecede sonsuza dek Dodgers ve Major League Baseball lore'a kazınmış olan Freeman, World Series'in 1. Oyununda Grand Slam'ı teslim etti. Sadece bir salıncakla, bir sezonun sonucunu, bir franchise servetini ve bir hayran kitlesinin duygularını tam sezon şampiyonası için otuz yıldan fazla bir süredir açmıştı.
Ancak bu gün, Dodgers Bahar Eğitiminin son haftasında bu ayın başlarında, Freeman, tarih anı konusundaki kişisel bakış açısını “hala işlemeye çalıştığını” söyledi.
Bu salıncakların toplamı-bölümlerde 15 yıllık bir kariyer boyunca aldığı sayısız binlerce kişiden, sekiz All-Star seçimi, 2020 MVP ödülü ve yaklaşık 2.300 toplam isabetle, potansiyel bir şöhret pistinde zaten-henüz tam olarak rezonansa girmedi.
“Sarmak zor [your mind] Etrafında, çok taze olduğunuzda, ”dedi Freeman, Dodgers 'Camelback Ranch tesisinin dışında dururken, yakındaki taraftarların adını arka planda zikretmeye başladığı.“ Ama evet, artık biri gelmeden hiçbir yere gidemem. Herkes kim olduğumu biliyor. “
Freeman için, bunun gibi anlar en anlamlı netliği sağladı, en iyi şekilde ona yanılgının önemini gösterdi.
35 yaşındaki slugger, elbette, ünlünün spot ışığının altında uzun süredir çalıştı. Daha önce bir Dünya Serisi kazananı için bir franchise'ın yüzüydü ve Atlanta Braves'i 2021'de başlığa götürdü. Ertesi baharda, geçen yılki şampiyonluktan önceki birçok gişe rekorları kıran satın alımlardan birinde Dodgers ile imzalamak için eve döndüğünde Southland'da sevilen bir figür oldu.
Ancak bu sezon farklıydı. Sadece “10 kat, hatta 20-, 30-, 40-, 50 kat” ilgisinde değil, bakkallardan ve sadaka görünümlerinden, iyi katılımlı hayran etkinliklerine veya evden gelen sessiz günlere kadar kamuoyunda topladığını söyledi. Ama daha fazlası, onu tekrar tekrar durduran insanların söylediklerinden dolayı belirtti.
Freddie Freeman, Dodger Stadyumu'ndaki Yankees'e karşı Dünya Serisinin 1. Oyununda Grand Slam'ı izlerken yarasasını havada tutuyor.
(Wally Skalij / Haberler)
“Birinin 'Teşekkür ederim' demediği bir gün yok. “Ve bunu takdir ediyorum. Çünkü açıkçası, gerçekten iyi bir şey olduğu anlamına geliyor.”
Bir gülüşle Freeman, “hala Shohei değilim” diye şaka yaptı, şöhreti uluslararası olarak tanınan Japon takım arkadaşınınkiyle cüce.
Ancak Freeman, bu sezon Dünya Serisi anının etkisini içselleştirdiğinden, hayranlarla durmadan etkileşimlerden geçti ve onun üzerindeki etkiyi fark etti.
“Sadece işimi yapmak ve eve gitmek istiyorum,” dedi bu baharın başlarında, yeni bir ilgiyle “çok rahatsız” olduğunu sadece şık bir şekilde kabul ettiği zaman. “Ama sorun değil. Bunu takdir ediyorum. Gerçekten yapıyorum… insanlar için yaratabileceğinizi takdir ediyorsun. Bunu kabul etmiyorum.”
Dünyada, Freeman'ın dünya serisi kahramanlarının ardından sahip olduğu ve deneyimlediği şeyle ilişki kurabilen sadece bir kişi olabilir.
Ve şu anda, Freeman'ın Grand Slam'ın gerçekleşeceğini hissedebiliyordu.
1988'de Kirk Gibson, Dodgers tarihindeki en ünlü ev sahibi koşuyu vurdu. Sol hamstring ve ligament gözyaşında bir kas yırtılmasıyla oynarken, sağ dizinde, o yılki Dünya Serisinin 1. Oyununda bir yürüyüşe çıktı ve Dodgers'ı nihai bir şampiyonaya fırlatırken üslerin etrafında yol açtı.
Bu nedenle, geçen Ekim ayında kötü burkulmuş bir sağ ayak bileği ve yırtılmış sol kaburga kıkırdağı da dahil olmak üzere kendi yaralanmalarıyla oynayan Freeman, geçen yılki sonbahar klasiğinin 1. oyunundaki 10. vuruşun altındaki plakaya geldiğinde, Gibson yardım edemedi, ancak bir geri dönüş yaptı.
Tarihin kendini tekrarlayacağına dair bir önsezi vardı.
Kirk Gibson, 1988 Dünya Serisinin 1. Oyununda iki koşulu bir oyuna çarptıktan sonra üsleri yuvarlarken kollarını kaldırıyor.
(Haberler)
Michigan'daki bir kabinde bazı arkadaşlarla toplanırken telefonundaki oyunun radyo yayınını dinleyen Gibson, “Olmadan önce olduğunu hissettim” dedi. “Düşünce aklıma girdi – fırsatım olduğunda aklıma girdi. Tıpkı mükemmel fırtına gelişmeye devam ediyor.”
Gerçekten de, Freeman neredeyse Gibson'ın yaptığı gibi teslim edildi. Gibson'ın topunun 36 yıl önce indiği yerden çok uzak olmayan sağ alan pavyonuna evini başlattı. Kendi ikonik tepkisi ile kutladı ve yarasasını özgürlük tarzı hava heykelinde tuttu. Zamanlama bile ürkütücü bir şekilde benzerdi – her iki ev koşusu ise 20: 37'de vuruldu
“O kare bir topa çarptığında, O Solid, gerçekten hissetmiyorsun, ”dedi Gibson, son bir telefon görüşmesinde iki patlamanın bir başka paralelini daha da belirtiyor.“ Deneyimden uzun bir yol kat edeceğini biliyorsunuz. Öyleyse sopanızı yere ve elinizi havaya çıkarırsınız. ”
“Ya da havada yumruk, benim durumumda,” diye ekledi Gibson gülerek.
Kirk Gibson'ın 1988 Dünya Serisinin 1. Oyunundan oyun kazanan ev koşusu.
“Fırsatı elde etmek ve fırsatı takip etmek, kendinden geçmiş. Çok çökmekte. Gerçekten iyi hissediyor. Tadı gerçekten iyi.”
Yine de Freeman gibi, Gibson da başlangıçta anının büyüklüğünü takdir etmek için mücadele etti.
Freeman gibi, gözlerini uzun süreli rezonansına açan hayranlarla halka açık etkileşimlerdi.
Gibson, “İnsanların 'Oh, o ev koşusuna çarpan adam' demesi bu güne kadar alçakgönüllü” dedi. “Kollarını pompalamaya başlıyorlar. Biraz utanç verici; ve bu muhtemelen iyi bir kelime değil… ama bunu yaptıklarında iyi demek istiyorlar.”
Freeman için, bazı etkileşimler bu kış çoğundan daha fazla göze çarpıyordu. Hayranlar ona Dünya Serisi Yürüyüşünü anmak için dövmeler gösterdikleri gibi iki ayrı örnek gibi. Ya da ev sahibi koşunun içmekten vazgeçmesini isteyen bir sezon öncesi öğle yemeğinde tanıştığı adam.
“Çocuklarıyla birlikte olmak istedi, mevcut, [because] Sağ alan standlarındaydılar, ”diye hatırladı Freeman, Bahar'ın başlamasından önce Dodgers'ın fan fest etkinliğinde hatırladı.“ Tüm oyunu içmedi ve o zamandan beri çocuklarıyla ne kadar mevcut olduğu için içmedi. ”
“Bunlar hikayeler,” diye ekledi Freeman, “bana ürperti veren.”
Yine de, ona yaklaşan basit “teşekkür ederim” ile karşılaştırılamaz. Ve ne kadar çok olmaya başlarsa, Freeman anın onun için ne anlama geldiğini o kadar çok anladı.
Freeman, 2022'de Los Angeles'a ilk geldiğinde, hala Offseason'dan Atlanta'dan beklenmedik ayrılışının duygularıyla hala boğuşuyordu (yine de 1988'de Los Angeles'a ilk geldiğinde “melankolik” hissetmeyi tanımlayan uzun zamandır Detroit Tiger olan Gibson ile bir başka benzerlik). Freeman geçişiyle mücadele ederken, “Fred-Die! Fred-Die!” Dogger Stadyumu tezahüratıydı. Bu, yeni evinde hoş karşılanmasına yardımcı oldu.
Geçtiğimiz Ağustos, Freeman 3 yaşındaki oğlu Max, yürümeye başlayan çocuğa geçici olarak felç olan korkutucu bir nörolojik bozuklukla savaşırken, Dodger Stadyumu'ndaki bir alkışlamadan önce ilk at-bata eşlik etti.
Freeman, “Bu üç yıl burada bulundum, Dodgers hayranlarının bizim ve ailemiz için ne anlama geldiğini kelimelere atmak zor” dedi. “En zor zamanlarda, bu organizasyonun hayranlarının gerçek karakterini gösteriyor ve kesinlikle inanılmaz.”
Bu yüzden, birkaç ay sonra Dünya Serisinin 1. Oyununda üsleri yuvarladığında, Chavez Ravine sahnesinin ortasında çok canlıydı.
Freddie Freeman, geçen sonbaharda Dünya Serisinin 1. Oyununu kazanmak için Grand Slam'dan sonra üsleri yuvarlarken çok canlıydı.
(Wally Skalij / Haberler)
Elbette, “asla bir ev koşusu yapmadığını” gururla iddia eden biri için karakterden keskin bir mola verdi. (Freeman, bunun öngörülmüş bir kutlama olmadığını, ancak “Babam bunu arka bahçedeki kardeşlerimde yaptığımı söyledi” dedi.) İkinci ve üçüncü üs arasındaki kol esnek çığlıkları da anne tepkiydi, Freeman sadece ekibin normal iki elle dalga ev sahibi kutlamasını kaçırmak istediğini hatırladı.
“Bu sadece sallanan bir an değildi,” dedi. “Demek o ortaya çıktı.”
Freeman, dizinin videolarını en büyük oğlu Charlie ile yeniden izlediğinde, bu offseason, tepkisinin kliplerinin ona en çok vuran şey olduğunu söyledi. Geriye dönüp baktığımızda, sezonunun zorluklarından sonra duyguların bir serbest bırakılması olduğunu biliyordu. Bundan daha fazlası, hayranlara teşekkür etmeye çalışmak onun yoluydu.
“Bunu asla geri ödeyemezsin, insanların sizi nasıl hissettirdiğini” dedi. “Ama Freemans ve bana nasıl davrandıkları için bir 'teşekkür' gibiydi. Los Angeles'a aileme nasıl davrandıkları için 'Teşekkürler' olarak son birkaç ay boyunca bu şekilde gittim ve ona baktım.
“Max hastalandıktan sonra sahaya gelmek benim için çok zordu. Ve her geldiğimde beni kaldırdılar. Ailemi kaldırdılar. Yani en çok düşündüğüm şey … bunu başardılar. Ve bir şampiyonluk yapmalarına yardım edebildim.”
Dodgers yöneticisi Dave Roberts, bir zamanlar kendi efsanevi Ekim anının yazarıydı ve 2004 Amerikan Ligi Şampiyonası serisinin 4. Oyununda çalınan üssü Boston Red Sox'u üç oyundan yoksun bir açıktan tarihi bir geri dönüşe götürmeye yardımcı oldu.
O zaman öğrendiği ders?
“Sporda insanlar gerçekten anlara bakıyorlar” dedi.
Ve bir kez gerçekleştiklerinde, insanlar da asla unutmuyor gibi görünüyor.
LA Dünya Serisini kazandıktan sonra Freddie Freeman'ı kucaklayan Dodgers yöneticisi Dave Roberts, “Sporda insanlar gerçekten anlara bakıyorlar” dedi.
(Robert Gauthier / Haberler)
“Birçoğu daha sonra herkesin ona nasıl davrandığına bağlı,” diye tekrarladı Gibson, bazen 1988 ev koşusunun o yılın Dodger takımında diğerlerinden ve 17 yıllık kariyerindeki diğer önemli noktaları nasıl gölgede bıraktığını hissedebileceğini söyleyen Gibson. “Benim durumumda, nihayetinde nasıl oynadığını hazırlamanın hiçbir yolu yok.”
Freeman kendini benzer bir pozisyonda bulabilirdi. Aldığı ilgi yakında dağılmayacak. Bir şey varsa, neredeyse gelecekteki katkılarından bağımsız olarak, Dodger Mirası'nın merkezi bir parçası zaten sağlamlaştırılmıştır.
“Her gün, kesinlikle beyzbol sezonunda duyacak,” dedi Roberts, “birisinin o an için nasıl minnettar veya minnettar olduğu hakkında.”
Aynı zamanda, Freeman 2025 sezonu için sıfırlamaya, Ekim yaralanmalarının kalıcı etkileriyle savaşmaya devam ederken tam sağlığa geri dönmeye ve Dodgers'ı daha efsanevi Dünya Serisi anıları yaratmak için tekrar pozisyona getirmeye yardımcı olmaya çalışıyor.
Freeman, “Yapmaya çalıştığımız tek şey bu, kendimizi başarılı olmak için en iyi yere koymak” dedi. “Bir ev koşusunun daha büyük resmini düşünmek zor, şimdi olduğu gibi, gelecek sezon için aldığım. Yani bu zor şey. Gerçekten batmasına izin veremedim.”
Ancak Roberts, kıdemli ilk üstatının 2025 sezonuna giren böyle bir dinamik nasıl başa çıkacağı konusunda hiçbir endişesi yok.
“Sadece eldeki işe odaklanmak için harika bir iş çıkarıyor,” dedi Roberts, “ve kesinlikle şükran duyuyor – bu takdir – o anın dünyadaki birçok Dodger hayranı için yaptıkları için.”
Bu nedenle, Freeman kamu spot ışığına biraz ihtiyatlı kalırken, hayranlarla tüm kişisel etkileşimlerini mutlu bir şekilde kucakladı. Onlar aracılığıyla, Grand Slam'ın yarattığı somut etkileri hissetti. Onlar aracılığıyla, buna kendi duygusal tepkisini de fark etmeye başladı.
Freeman, “Açıkçası, yüzükler ve şampiyonalar, bunun için gidiyoruz,” dedi. “Ama 2024'te yapabildiğimiz hayatları etkileyebilmek için, bu yüzden spor oynuyorsunuz. Özel birine verebilmek için.”