Phoenix – Dört ay sonra, en anlamlı olanlar haline gelen en zorlu anılar.
Dodgers geçen Ekim ayında Dünya Serisini kazandığında, takım boyunca ve şehirde katartik bir kutlama başlattı. Eski sezon iblisleri yok olmuştu. Tekrar tekrar beklentilerin altında kalan bir kulüp-pandemik kısaltılmış 2020 sezonu bir yana-nihayet sporun zirvesine geri döndü. Üç buçuk on yılın tam sezon bir unvanını beklemesinden sonra, Dodgers, New York Yankees'in sonbahar klasik yenilgisiyle gelen tüm tanınmayı sevdi.
Bununla birlikte, birçok Dodger oyuncusu ve personeli için en anlamlı hatırlamaların sezonun muzaffer sonuçlarıyla daha az ve oraya gitmek için geçtikleri zorlu yolla daha az ilgisi var.
Hiçbiri, belki de, toz yerleşene kadar tamamen netleşmeyen bir hikayeden daha fazla.
Üçüncü usta Max Muncy, “Hepimiz kazanmak istedik,” dedi. “Ama hepimiz bir şeyden geçiyorduk.”
Bir şey, takımın genel sağlığının sürekli durumuna atıfta bulundu – kadro büyük alanlarıyla oyuncular, kulübün bir şampiyonaya koşması sırasında% 100'den az oynadılar.
Yaralanmalar, elbette, Dodgers'ın 2024 sezonunda her zaman merkezi bir temaydı.
Saha personeli asla tam olarak sağlıklı değildi, devamsızlıklar yıl boyunca tahribat yarattı ve takımın başlangıcında takımı kısaltılmış bıraktı.
Güney Kore'de bir hafta erken başlayan ve Eylül ayının son haftasına kadar yerleşmeyen bir bölüm yarışıyla sonuçlanan zorlu normal sezon, nadiren diziye nefesini yakalama şansı verdi.
Ekim ayı boyunca, sağlıkla ilgili birkaç daha baş ağrısı, Dodgers'ın koşusunu bir şampiyonaya tanımladı-en önemlisi, Freddie Freeman'ın ciddi burkulmuş ayak bileği ve kırık kaburga kıkırdağı ile iyi belgelenmiş savaşı ve yırtık labrum Shohei Ohtani, Dünya Serilerinin sonunda çaldı.
Ancak perde arkasında, Dodgers'ın Ekim yaralanma sorunları o zamanlar bilindikten daha belirgindi. Sessizce, Muncy'den Will Smith'e Gavin Lux'a Michael Kopech'e herkes kendi fiziksel sınırlamalarıyla savaşıyordu. Ve geriye dönüp baktığımızda, geçen yılki ekibin üyeleri için en büyük gurur noktalarından biri haline geldi.
Dodgers rahatlatıcı Michael Kopech, geçen Ekim ayında 10 playoff maçında atış yaptı ve çoğu takımda bağlandı. Ancak, önkol iltihabı ile uğraştığını söyledi.
(Robert Gauthier / Haberler)
“Beyzbol, bu bir yıpranma savaşı,” dedi yönetici Dave Roberts. “Oyuncuları kaybediyorsunuz ve adamlar vuruluyor. [Especially] O zaman Ekim ayına kadar gitmeye başladığımızda, hasta olan şeyler olacak ve uğraşıyorsunuz. Ama bundan geçmenin bir yolunu bulduklarına şaşırmadım. ”
Dodgers'ın Ekim yaralanma sorunları ile ilgili ilk sürpriz vahiylerinden biri, Dünya Serisi unvanına giden en önemli çıkışlardan bazılarını kaydeden Kopech'i içeriyordu.
Bullpen'de hemen güvenilir bir kol haline gelen bir orta sezon ticaret son tarih satın alımı, Kopech'in 10 playoff maçı çoğu takımda bağlandı. Ancak, geçen hafta, sağlık açısından “% 60 aralığında” hissettiren önkol iltihabı ile uğraştığını söyledi.
Önkol sorunu sadece Ocak ayında ortaya çıktığında kamuoyu bilgisi haline gelen Kopech, offseason'daki kalıcı etkileri nedeniyle 2025 sezonuna zamanında başlamayacağını bildiren Kopech, “Bence birçok insan orada nasıl hissettiğiniz gibi ortaya koyduğunuzun sonuçlarına bakıyor” dedi.
Kopech, “Sezonun son günlerinde hala 100 mil / saat atabildim, bu yüzden harika” diye ekledi. “Ama bunu zorlamak çok daha fazla çaba oldu ve çok daha yoğun ve maskelemekti. Kesinlikle%100 değildi. Ama… bunu anlamaya kararlıydım. ”
Playoff'ları tam güçten daha az bitiren bir başka yüksek kaldıraç rahatlatıcı olan Alex Vesia da öyle.
Ulusal Lig Bölümü Serisinde San Diego Padres karşısında Dodgers'ın belirleyici Game 5 galibiyetinde yan kramplarını hissettikten sonra doktorlar, interkostal kasını yaraladığını belirledi. Bir MRI sınavı yapısal bir hasar olmadığını doğruladı, ancak sorun, normal sezon olsaydı, “40 gün falan kapatıldım” dedi.
Bunun yerine, Vesia ve kulübün sağlık personeli geri dönüşünü hızlı bir şekilde izlemek için bir plan oluşturdu. Sol elini kullanan takımın NL Şampiyonası Serisi kadrosundan ayrıldı. Ancak bu arada, kapsamlı eğitim odası tedavilerinden geçti ve yaralanmasının etrafındaki alanları Dünya Serisi için ekibe yeniden katılacak kadar güçlendirdi; Dört skorsuz görünüm kazandığında ve Oyun 2'de bir tasarruf kaydettiğinde.
“Küçük bir penceremiz vardı, ama bir plan yaptık, ona yapıştık ve sanırım bu yüzden işin olduğu gibi çalıştı,” dedi Vesia, tarafının offseason boyunca tamamen iyileştiğini söyledi.
Bir başka en iyi bullpen kolu Brusdar Graterol o kadar şanslı değildi.
Omuz ve hamstring problemleri nedeniyle normal sezonda sadece yedi kez atış yaptıktan sonra, Graterol playoffların ilk iki turu için mevcut değildi. Sonunda takımın Dünya Serisi kadrosunu yapacak kadar ilerledi ve kulübün azalan derinliğini desteklemek için beş maçtan üçünü attı – başka bir rahatlatıcı Evan Phillips, sonbahar klasiği için onu dışlayan NLC'ler sırasında rotator manşetinde bir gözyaşı yaşadı.
Ancak sezondan haftalar sonra Dodgers, Graterol'un önümüzdeki sezonun en azından ilk yarısında onu sınırlandıracak olan Labrum cerrahisine ihtiyaç duyduğunu duyurdu.
Vesia, “Çok fazla fedakarlık vardı,” dedi.
Dodgers serisi, Freeman'ın hasta ayak bileği ve zonklama tarafının ötesinde bile bir istisna değildi.
Takımın birincil ikinci ustası olan Lux, bir kalça fleksör yaralanması ile ayın büyük bir kısmı için sınırlıydı, ancak 11 playoff maçında başladı ve Yankee Stadyumu'ndaki Dodgers 'Game 5 Dünya Serisi katılanında önemli bir kurban sineği verdi.
Kısa bir süre Miguel Rojas, adduktör kasındaki gözyaşına rağmen NLDS ve Dünya Serisinde oynadı. Sadece offseason'da ameliyat olmakla kalmadı, aynı zamanda kış eğitim programını kısaca geciktiren bir enfeksiyon geliştirdi.
Plakanın arkasında 16 sezon sonrası oyunun hepsine başlayan Smith, Haziran ayından bu yana ayak bileğinde açıklanmayan bir kemik çürüğü ile mücadele ediyordu – devam eden ayak bileği rahatsızlığı onu Kaktüs Ligi eyleminin açılış haftasını kaçırmaya zorladığında bu bahara kadar açıklanmayan bir durum.
Dodgers üçüncü usta Max Muncy, Playoff'ların kendisine ve takım arkadaşlarına aldığı fiziksel ücretten “Vücudunuzu çöpe atıyorsunuz” dedi. Ama hepimiz bunu yapıyorduk.
(Wally Skalij / Haberler)
Üçüncü üssünde, Muncy başka bir sağlık soru işaretiydi. Normal sezonda, şiddetli eğik bir zorlama ve yer değiştirmiş kaburga ile üç ayı kaçırdı. Ağustos ayı ortasına kadar eyleme dönebilse de, tarafının sezon boyunca ona sorun vermeye devam ettiğini söyledi.
NLC'lerde 12 düz kez tabana ulaşarak bir MLB sonrası rekor kırsa bile, sadece günlük oyun öncesi ağrı kesici ilaç dozları almayı söyledi. Dodgers flama kazandığında, Dünya Serisine giden hafta boyunca normal vuruş uygulaması bile alamadığı bir noktaya ulaştı.
“Vücudunu açıkça çöpe atıyorsun,” dedi Muncy. Ama hepimiz bunu yapıyorduk.
Ekim ayının son günlerinde Dodgers son bir tıbbi destanla karşılaştı.
Dünya Serisinin 2. Oyununda Ohtani, omzunu ikinci üsse kaydırdı. O zamanlar, ekip teşhisi sadece kısmen çıkık bir omuz olarak halka açık bir şekilde tanımlasa da, NL MVP kazananı da sol labrumunu yırtmıştı. Kısa bir süre için sezonu yapılabilir gibi görünüyordu.
Ama sonra, bir gün sonra bir takım egzersizi sırasında Ohtani, takım arkadaşlarına serinin geri kalanına gitmek için iyi olacağını bildirmekle kalmadı, aynı zamanda sınırlamalarını zorlamak için dört saatlik tedavi gören Freeman'ın bile inanamayacağı fiziksel azim sergiledi.
Freeman, “Omzunu onun gibi patlattığınızda, genellikle kolunuzu başınızın üstüne kaldıramazsınız” dedi. “Ve New York'ta egzersiz gününde yürüdüğünü ve kolunu tamamen başının üstünde kaldırmasını izledim.”
Bir kahkahayla Freeman ekledi: “Gerçek olduğundan emin olmak için 3'ten önce ona dokunmak zorunda kaldım… 'Bu adam bunu nasıl yapıyor?'
Gez, bu tür vinyetler Dodgers'ın Dünya Serisi zaferini bu kadar ödüllendirici kılan şeydir; Geçen yılki takımın oyuncuları arasında sonsuz tahvillere yardımcı olmak ve geçen yılki Ekim ayındaki anılarını anlamlı bir önem katmanı ile aşılamak.
Kopech, “Zaten tam bir sezonun giyim ve gözyaşlarından geçtiniz, hissediyorsunuz ve sonra vururken kazanmak için yarıştığınız bir ayınız var” dedi. “Her şey ödüle karşı biraz risk. Ancak risk ne kadar yüksek olursa, genellikle ödül o kadar yüksek olur. ”
Dodgers geçen Ekim ayında Dünya Serisini kazandığında, takım boyunca ve şehirde katartik bir kutlama başlattı. Eski sezon iblisleri yok olmuştu. Tekrar tekrar beklentilerin altında kalan bir kulüp-pandemik kısaltılmış 2020 sezonu bir yana-nihayet sporun zirvesine geri döndü. Üç buçuk on yılın tam sezon bir unvanını beklemesinden sonra, Dodgers, New York Yankees'in sonbahar klasik yenilgisiyle gelen tüm tanınmayı sevdi.
Bununla birlikte, birçok Dodger oyuncusu ve personeli için en anlamlı hatırlamaların sezonun muzaffer sonuçlarıyla daha az ve oraya gitmek için geçtikleri zorlu yolla daha az ilgisi var.
Hiçbiri, belki de, toz yerleşene kadar tamamen netleşmeyen bir hikayeden daha fazla.
Üçüncü usta Max Muncy, “Hepimiz kazanmak istedik,” dedi. “Ama hepimiz bir şeyden geçiyorduk.”
Bir şey, takımın genel sağlığının sürekli durumuna atıfta bulundu – kadro büyük alanlarıyla oyuncular, kulübün bir şampiyonaya koşması sırasında% 100'den az oynadılar.
Yaralanmalar, elbette, Dodgers'ın 2024 sezonunda her zaman merkezi bir temaydı.
Saha personeli asla tam olarak sağlıklı değildi, devamsızlıklar yıl boyunca tahribat yarattı ve takımın başlangıcında takımı kısaltılmış bıraktı.
Güney Kore'de bir hafta erken başlayan ve Eylül ayının son haftasına kadar yerleşmeyen bir bölüm yarışıyla sonuçlanan zorlu normal sezon, nadiren diziye nefesini yakalama şansı verdi.
Ekim ayı boyunca, sağlıkla ilgili birkaç daha baş ağrısı, Dodgers'ın koşusunu bir şampiyonaya tanımladı-en önemlisi, Freddie Freeman'ın ciddi burkulmuş ayak bileği ve kırık kaburga kıkırdağı ile iyi belgelenmiş savaşı ve yırtık labrum Shohei Ohtani, Dünya Serilerinin sonunda çaldı.
Ancak perde arkasında, Dodgers'ın Ekim yaralanma sorunları o zamanlar bilindikten daha belirgindi. Sessizce, Muncy'den Will Smith'e Gavin Lux'a Michael Kopech'e herkes kendi fiziksel sınırlamalarıyla savaşıyordu. Ve geriye dönüp baktığımızda, geçen yılki ekibin üyeleri için en büyük gurur noktalarından biri haline geldi.
Dodgers rahatlatıcı Michael Kopech, geçen Ekim ayında 10 playoff maçında atış yaptı ve çoğu takımda bağlandı. Ancak, önkol iltihabı ile uğraştığını söyledi.
(Robert Gauthier / Haberler)
“Beyzbol, bu bir yıpranma savaşı,” dedi yönetici Dave Roberts. “Oyuncuları kaybediyorsunuz ve adamlar vuruluyor. [Especially] O zaman Ekim ayına kadar gitmeye başladığımızda, hasta olan şeyler olacak ve uğraşıyorsunuz. Ama bundan geçmenin bir yolunu bulduklarına şaşırmadım. ”
Dodgers'ın Ekim yaralanma sorunları ile ilgili ilk sürpriz vahiylerinden biri, Dünya Serisi unvanına giden en önemli çıkışlardan bazılarını kaydeden Kopech'i içeriyordu.
Bullpen'de hemen güvenilir bir kol haline gelen bir orta sezon ticaret son tarih satın alımı, Kopech'in 10 playoff maçı çoğu takımda bağlandı. Ancak, geçen hafta, sağlık açısından “% 60 aralığında” hissettiren önkol iltihabı ile uğraştığını söyledi.
Önkol sorunu sadece Ocak ayında ortaya çıktığında kamuoyu bilgisi haline gelen Kopech, offseason'daki kalıcı etkileri nedeniyle 2025 sezonuna zamanında başlamayacağını bildiren Kopech, “Bence birçok insan orada nasıl hissettiğiniz gibi ortaya koyduğunuzun sonuçlarına bakıyor” dedi.
Kopech, “Sezonun son günlerinde hala 100 mil / saat atabildim, bu yüzden harika” diye ekledi. “Ama bunu zorlamak çok daha fazla çaba oldu ve çok daha yoğun ve maskelemekti. Kesinlikle%100 değildi. Ama… bunu anlamaya kararlıydım. ”
Playoff'ları tam güçten daha az bitiren bir başka yüksek kaldıraç rahatlatıcı olan Alex Vesia da öyle.
Ulusal Lig Bölümü Serisinde San Diego Padres karşısında Dodgers'ın belirleyici Game 5 galibiyetinde yan kramplarını hissettikten sonra doktorlar, interkostal kasını yaraladığını belirledi. Bir MRI sınavı yapısal bir hasar olmadığını doğruladı, ancak sorun, normal sezon olsaydı, “40 gün falan kapatıldım” dedi.
Bunun yerine, Vesia ve kulübün sağlık personeli geri dönüşünü hızlı bir şekilde izlemek için bir plan oluşturdu. Sol elini kullanan takımın NL Şampiyonası Serisi kadrosundan ayrıldı. Ancak bu arada, kapsamlı eğitim odası tedavilerinden geçti ve yaralanmasının etrafındaki alanları Dünya Serisi için ekibe yeniden katılacak kadar güçlendirdi; Dört skorsuz görünüm kazandığında ve Oyun 2'de bir tasarruf kaydettiğinde.
“Küçük bir penceremiz vardı, ama bir plan yaptık, ona yapıştık ve sanırım bu yüzden işin olduğu gibi çalıştı,” dedi Vesia, tarafının offseason boyunca tamamen iyileştiğini söyledi.
Bir başka en iyi bullpen kolu Brusdar Graterol o kadar şanslı değildi.
Omuz ve hamstring problemleri nedeniyle normal sezonda sadece yedi kez atış yaptıktan sonra, Graterol playoffların ilk iki turu için mevcut değildi. Sonunda takımın Dünya Serisi kadrosunu yapacak kadar ilerledi ve kulübün azalan derinliğini desteklemek için beş maçtan üçünü attı – başka bir rahatlatıcı Evan Phillips, sonbahar klasiği için onu dışlayan NLC'ler sırasında rotator manşetinde bir gözyaşı yaşadı.
Ancak sezondan haftalar sonra Dodgers, Graterol'un önümüzdeki sezonun en azından ilk yarısında onu sınırlandıracak olan Labrum cerrahisine ihtiyaç duyduğunu duyurdu.
Vesia, “Çok fazla fedakarlık vardı,” dedi.
Dodgers serisi, Freeman'ın hasta ayak bileği ve zonklama tarafının ötesinde bile bir istisna değildi.
Takımın birincil ikinci ustası olan Lux, bir kalça fleksör yaralanması ile ayın büyük bir kısmı için sınırlıydı, ancak 11 playoff maçında başladı ve Yankee Stadyumu'ndaki Dodgers 'Game 5 Dünya Serisi katılanında önemli bir kurban sineği verdi.
Kısa bir süre Miguel Rojas, adduktör kasındaki gözyaşına rağmen NLDS ve Dünya Serisinde oynadı. Sadece offseason'da ameliyat olmakla kalmadı, aynı zamanda kış eğitim programını kısaca geciktiren bir enfeksiyon geliştirdi.
Plakanın arkasında 16 sezon sonrası oyunun hepsine başlayan Smith, Haziran ayından bu yana ayak bileğinde açıklanmayan bir kemik çürüğü ile mücadele ediyordu – devam eden ayak bileği rahatsızlığı onu Kaktüs Ligi eyleminin açılış haftasını kaçırmaya zorladığında bu bahara kadar açıklanmayan bir durum.
Dodgers üçüncü usta Max Muncy, Playoff'ların kendisine ve takım arkadaşlarına aldığı fiziksel ücretten “Vücudunuzu çöpe atıyorsunuz” dedi. Ama hepimiz bunu yapıyorduk.
(Wally Skalij / Haberler)
Üçüncü üssünde, Muncy başka bir sağlık soru işaretiydi. Normal sezonda, şiddetli eğik bir zorlama ve yer değiştirmiş kaburga ile üç ayı kaçırdı. Ağustos ayı ortasına kadar eyleme dönebilse de, tarafının sezon boyunca ona sorun vermeye devam ettiğini söyledi.
NLC'lerde 12 düz kez tabana ulaşarak bir MLB sonrası rekor kırsa bile, sadece günlük oyun öncesi ağrı kesici ilaç dozları almayı söyledi. Dodgers flama kazandığında, Dünya Serisine giden hafta boyunca normal vuruş uygulaması bile alamadığı bir noktaya ulaştı.
“Vücudunu açıkça çöpe atıyorsun,” dedi Muncy. Ama hepimiz bunu yapıyorduk.
Ekim ayının son günlerinde Dodgers son bir tıbbi destanla karşılaştı.
Dünya Serisinin 2. Oyununda Ohtani, omzunu ikinci üsse kaydırdı. O zamanlar, ekip teşhisi sadece kısmen çıkık bir omuz olarak halka açık bir şekilde tanımlasa da, NL MVP kazananı da sol labrumunu yırtmıştı. Kısa bir süre için sezonu yapılabilir gibi görünüyordu.
Ama sonra, bir gün sonra bir takım egzersizi sırasında Ohtani, takım arkadaşlarına serinin geri kalanına gitmek için iyi olacağını bildirmekle kalmadı, aynı zamanda sınırlamalarını zorlamak için dört saatlik tedavi gören Freeman'ın bile inanamayacağı fiziksel azim sergiledi.
Freeman, “Omzunu onun gibi patlattığınızda, genellikle kolunuzu başınızın üstüne kaldıramazsınız” dedi. “Ve New York'ta egzersiz gününde yürüdüğünü ve kolunu tamamen başının üstünde kaldırmasını izledim.”
Bir kahkahayla Freeman ekledi: “Gerçek olduğundan emin olmak için 3'ten önce ona dokunmak zorunda kaldım… 'Bu adam bunu nasıl yapıyor?'
Gez, bu tür vinyetler Dodgers'ın Dünya Serisi zaferini bu kadar ödüllendirici kılan şeydir; Geçen yılki takımın oyuncuları arasında sonsuz tahvillere yardımcı olmak ve geçen yılki Ekim ayındaki anılarını anlamlı bir önem katmanı ile aşılamak.
Kopech, “Zaten tam bir sezonun giyim ve gözyaşlarından geçtiniz, hissediyorsunuz ve sonra vururken kazanmak için yarıştığınız bir ayınız var” dedi. “Her şey ödüle karşı biraz risk. Ancak risk ne kadar yüksek olursa, genellikle ödül o kadar yüksek olur. ”