Zamanlama tesadüftü.
Ancak Shohei Ohtani'nin Dodger olarak ilk izin gününde, Çarşamba günü yapılan söylem onun 2024 sezonundaki büyük mücadelesine odaklandı; önceki gece bir kez daha ortaya çıkan bir zayıflık.
İkinci veya üçüncü temel sezonda koşucu olmadığında Ohtani beyzboldaki en iyi smaçör oldu. Bu tür noktalarda MLB'nin en iyisi 0,398'lik vuruş yapıyor. 0,774'lük yavaşlama yüzdesi, diğer iki oyuncu dışında hepsinden 100 puandan fazla daha iyi.
Dodgers'ın bir ralli başlatması gerektiğinde, 700 milyon dolarlık imza çoğu zaman onların en güçlü kıvılcımı oluyor.
Bununla birlikte, yılın ilk ayında koşucuların sayı pozisyonunda olması nedeniyle, slugger'ın üretimi beklenmedik bir şekilde azaldı ve bu da, vuruşlarda sinir bozucu derecede boş anahtarlar eğilimine yol açtı.
RISP ile Ohtani, 0,237 yavaşlama yüzdesi ile sadece 0,184 (38'e yedi) vuruş yapıyor. Bu tür en az 35 vuruşa sahip 14 büyük lig oyuncusu arasında, 10'dan az RBI'ye sahip olan tek kişi o. Ve şaşırtıcı bir şekilde, RISP'siz (dokuz) koşudan daha fazla koşu yaptı (10, ev koşularının yedisi de dahil).
En son iki örnek, Salı günü Arizona Diamondbacks'e karşı alınan mağlubiyetle geldi; Ohtani, beşinci atışta ikinci ve üçüncü sıradaki koşucularla vuruş yaptı, ardından 10'uncu turun zirvesinde neredeyse vuruş sonu ikili oyuna giriyordu. İlk atışı geçme ve vuruşu uzatma hızı – Diamondbacks'in alt yarıda yürüme galibiyeti için iki gol atmasından önce, bu hala yalnızca bir Dodgers koşusuyla sonuçlandı.
Bir gün sonra menajer Dave Roberts, Ohtani'ye ilk izin gününü vermeye karar verdikten sonra (bu kararın alakasız bir karar olduğu konusunda ısrar etti) “Elbette bazı fırsatlar vardı” dedi. “Ama söylemek istemiyorum [it was him taking a] geri adım atmak.”
Belki bu sezon bağlamında öyle değildi.
Ancak Angels'ta geçirdiği son üç sezonla karşılaştırıldığında, durumsal vuruşlarda üretim yapmak, iki kez en değerli oyuncunun en güçlü yönlerinden biriyken, Ohtani'nin bu yılki mücadeleleri şu ana kadar kafa karıştırıcıydı.
Ohtani, 2021'den 2023'e kadar RISP ile Major League Baseball'un en iyi smaçörlerinden biriydi. Bu durumlarda 0,305 vuruş yaptı ve bu aralıktaki ana dallarda 22. en iyi not oldu. Büyük ligin smaçörleri arasında en iyi not olan 0,689'u vurdu.
İlk bakışta bu yılki gerilemenin açıklamaları basit görünüyor.
RISP olmayan vuruşlarıyla karşılaştırıldığında, Ohtani daha sık sallanıyor (RISP ile %56, RISP olmadan %43) ve daha sık kovalıyor (RISP ile %31,5, RISP olmadan %26,5) ve koşularda araç kullanma şansına sahip.
Bu, vuruşların daha kısa olmasına (RISP ile tabak başına 3,5 atıcı ve RISP olmadan 4,2 atıcı görüyor) ve vuruşlardaki azalmaya rağmen biraz daha düşük yürüme oranına (RISP ile %9,1, olmadan %10,5) yol açtı.
Ne zaman vuruş bölgesinin dışındaki bir sahada boş çıksa, taraftarların ve medya mensuplarının onu gerçek zamanlı olarak tespit etmesi kolaydır.
Roberts, Salı günkü maçı geciktiren arı sürüsüne şaka yollu atıfta bulunarak, “Shohei o arılar kadar saldırgan” dedi. “Vurucular [like him] Vurmak istiyorlar… Büyük noktalara vurmak istiyorlar.”
Shohei Ohtani'ye bu sezon ilk kez bir gün izin verildi, ancak Dodgers menajeri Dave Roberts bunun koşucularla skor pozisyonundaki mücadelesinden kaynaklanmadığını hemen belirtti.
(Ross D. Franklin / Associated Press)
Sadece bu yıl neredeyse bunu yapmak istiyormuş gibi görünüyordu. fazla pek çok kez kötü bir şekilde.
Ancak tüm bunların önemli bir uyarısı var: Ohtani'nin bu yıl RISP'e yaklaşımı Anaheim'dakinden pek farklı görünmüyor.
Ohtani, 2021'den 2023'e kadar neredeyse %53 oranında RISP ile geçiş yaptı, bu yıla göre sadece biraz daha az. Bu sezonun açılış ayına göre biraz daha sık, %35 oranında sahaları kovalıyordu.
Bu saldırganlığın tasarım gereği olduğu açıktır. Birkaç hafta önce RISP yaklaşımı sorulduğunda Ohtani, tercümanı aracılığıyla “koşucuların sayı pozisyonunda olduğu için sallandığım alanın biraz daha büyük olduğunu” kabul etti.
Sonuçta rakiplerin RISP ile onun etrafında dolaşma olasılıkları daha yüksek. Roberts'ın söylemeyi sevdiği gibi “topu ileriye doğru hareket ettirmek” istiyorsa, bunun için doğrudan sahanın kalbinin üzerinden geçmemesi gerekiyor.
Roberts, “Elbette” dedi, “koşuda araç kullanmak için en iyi seçeneğin kendisi olduğunu düşünüyor.”
Tabii ki, menajerin de kabul ettiği gibi, bu, atıcılara Ohtani'yi sömürmenin bir yolunu veriyor ve bazen kovalamaması gereken alanın dışında tekliflerle onu baştan çıkarıyor.
Ancak aynı zamanda Roberts şunu da söyledi: “Sanırım onun DNA'sı… sopayı sallamak istemek.” Yöneticinin görüşüne göre bu “hala iyi bir şey.”
Peki Ohtani koşucular sayı pozisyonundayken nasıl daha iyi hale geliyor?
Geçmiş performansı göz önüne alındığında, cevap, plakaya yaklaşımı konusunda daha seçici olması kadar açık olmayabilir.
Elbette Roberts, Ohtani'nin plaka disiplinini geliştirmeye devam etmesi gerektiğini söyledi; bu, sümüklü oyuncunun yıla genel olarak güçlü başlamasının anahtarı olarak vurguladığı bir özellik.
Ancak Ohtani'nin alan dışına çıkarken daha iyi performans göstermesi ve geçmiş yıllarda geliştirdiği üretken agresifliği tekrarlaması da bir o kadar önemli.
Bu, mekaniklerinde daha fazla tutarlılık anlamına gelebilir. Bu, topa daha sık başka şekilde vurmaya çalışmak anlamına gelebilir; bu, bu yıl RISP ile geçmişe kıyasla neredeyse hiç yapmadığı bir şey.
Durum ne olursa olsun, kritik anlardaki yaklaşımı dikkatleri üzerine çekmeye devam edecek ve bu yıl oyununda boşluklar açacak tek yer olacak.
Roberts, sürekli gelişen bir süreç hakkında şunları söyledi: “Diyelim ki son yedi ila 10 maçta olduğundan daha fazla genişleme gördüm.” “Ama genel olarak iyi bir noktada olduğunu düşünüyorum.”
Ancak Shohei Ohtani'nin Dodger olarak ilk izin gününde, Çarşamba günü yapılan söylem onun 2024 sezonundaki büyük mücadelesine odaklandı; önceki gece bir kez daha ortaya çıkan bir zayıflık.
İkinci veya üçüncü temel sezonda koşucu olmadığında Ohtani beyzboldaki en iyi smaçör oldu. Bu tür noktalarda MLB'nin en iyisi 0,398'lik vuruş yapıyor. 0,774'lük yavaşlama yüzdesi, diğer iki oyuncu dışında hepsinden 100 puandan fazla daha iyi.
Dodgers'ın bir ralli başlatması gerektiğinde, 700 milyon dolarlık imza çoğu zaman onların en güçlü kıvılcımı oluyor.
Bununla birlikte, yılın ilk ayında koşucuların sayı pozisyonunda olması nedeniyle, slugger'ın üretimi beklenmedik bir şekilde azaldı ve bu da, vuruşlarda sinir bozucu derecede boş anahtarlar eğilimine yol açtı.
RISP ile Ohtani, 0,237 yavaşlama yüzdesi ile sadece 0,184 (38'e yedi) vuruş yapıyor. Bu tür en az 35 vuruşa sahip 14 büyük lig oyuncusu arasında, 10'dan az RBI'ye sahip olan tek kişi o. Ve şaşırtıcı bir şekilde, RISP'siz (dokuz) koşudan daha fazla koşu yaptı (10, ev koşularının yedisi de dahil).
En son iki örnek, Salı günü Arizona Diamondbacks'e karşı alınan mağlubiyetle geldi; Ohtani, beşinci atışta ikinci ve üçüncü sıradaki koşucularla vuruş yaptı, ardından 10'uncu turun zirvesinde neredeyse vuruş sonu ikili oyuna giriyordu. İlk atışı geçme ve vuruşu uzatma hızı – Diamondbacks'in alt yarıda yürüme galibiyeti için iki gol atmasından önce, bu hala yalnızca bir Dodgers koşusuyla sonuçlandı.
Bir gün sonra menajer Dave Roberts, Ohtani'ye ilk izin gününü vermeye karar verdikten sonra (bu kararın alakasız bir karar olduğu konusunda ısrar etti) “Elbette bazı fırsatlar vardı” dedi. “Ama söylemek istemiyorum [it was him taking a] geri adım atmak.”
Belki bu sezon bağlamında öyle değildi.
Ancak Angels'ta geçirdiği son üç sezonla karşılaştırıldığında, durumsal vuruşlarda üretim yapmak, iki kez en değerli oyuncunun en güçlü yönlerinden biriyken, Ohtani'nin bu yılki mücadeleleri şu ana kadar kafa karıştırıcıydı.
Ohtani, 2021'den 2023'e kadar RISP ile Major League Baseball'un en iyi smaçörlerinden biriydi. Bu durumlarda 0,305 vuruş yaptı ve bu aralıktaki ana dallarda 22. en iyi not oldu. Büyük ligin smaçörleri arasında en iyi not olan 0,689'u vurdu.
İlk bakışta bu yılki gerilemenin açıklamaları basit görünüyor.
RISP olmayan vuruşlarıyla karşılaştırıldığında, Ohtani daha sık sallanıyor (RISP ile %56, RISP olmadan %43) ve daha sık kovalıyor (RISP ile %31,5, RISP olmadan %26,5) ve koşularda araç kullanma şansına sahip.
Bu, vuruşların daha kısa olmasına (RISP ile tabak başına 3,5 atıcı ve RISP olmadan 4,2 atıcı görüyor) ve vuruşlardaki azalmaya rağmen biraz daha düşük yürüme oranına (RISP ile %9,1, olmadan %10,5) yol açtı.
Ne zaman vuruş bölgesinin dışındaki bir sahada boş çıksa, taraftarların ve medya mensuplarının onu gerçek zamanlı olarak tespit etmesi kolaydır.
Roberts, Salı günkü maçı geciktiren arı sürüsüne şaka yollu atıfta bulunarak, “Shohei o arılar kadar saldırgan” dedi. “Vurucular [like him] Vurmak istiyorlar… Büyük noktalara vurmak istiyorlar.”
Shohei Ohtani'ye bu sezon ilk kez bir gün izin verildi, ancak Dodgers menajeri Dave Roberts bunun koşucularla skor pozisyonundaki mücadelesinden kaynaklanmadığını hemen belirtti.
(Ross D. Franklin / Associated Press)
Sadece bu yıl neredeyse bunu yapmak istiyormuş gibi görünüyordu. fazla pek çok kez kötü bir şekilde.
Ancak tüm bunların önemli bir uyarısı var: Ohtani'nin bu yıl RISP'e yaklaşımı Anaheim'dakinden pek farklı görünmüyor.
Ohtani, 2021'den 2023'e kadar neredeyse %53 oranında RISP ile geçiş yaptı, bu yıla göre sadece biraz daha az. Bu sezonun açılış ayına göre biraz daha sık, %35 oranında sahaları kovalıyordu.
Bu saldırganlığın tasarım gereği olduğu açıktır. Birkaç hafta önce RISP yaklaşımı sorulduğunda Ohtani, tercümanı aracılığıyla “koşucuların sayı pozisyonunda olduğu için sallandığım alanın biraz daha büyük olduğunu” kabul etti.
Sonuçta rakiplerin RISP ile onun etrafında dolaşma olasılıkları daha yüksek. Roberts'ın söylemeyi sevdiği gibi “topu ileriye doğru hareket ettirmek” istiyorsa, bunun için doğrudan sahanın kalbinin üzerinden geçmemesi gerekiyor.
Roberts, “Elbette” dedi, “koşuda araç kullanmak için en iyi seçeneğin kendisi olduğunu düşünüyor.”
Tabii ki, menajerin de kabul ettiği gibi, bu, atıcılara Ohtani'yi sömürmenin bir yolunu veriyor ve bazen kovalamaması gereken alanın dışında tekliflerle onu baştan çıkarıyor.
Ancak aynı zamanda Roberts şunu da söyledi: “Sanırım onun DNA'sı… sopayı sallamak istemek.” Yöneticinin görüşüne göre bu “hala iyi bir şey.”
Peki Ohtani koşucular sayı pozisyonundayken nasıl daha iyi hale geliyor?
Geçmiş performansı göz önüne alındığında, cevap, plakaya yaklaşımı konusunda daha seçici olması kadar açık olmayabilir.
Elbette Roberts, Ohtani'nin plaka disiplinini geliştirmeye devam etmesi gerektiğini söyledi; bu, sümüklü oyuncunun yıla genel olarak güçlü başlamasının anahtarı olarak vurguladığı bir özellik.
Ancak Ohtani'nin alan dışına çıkarken daha iyi performans göstermesi ve geçmiş yıllarda geliştirdiği üretken agresifliği tekrarlaması da bir o kadar önemli.
Bu, mekaniklerinde daha fazla tutarlılık anlamına gelebilir. Bu, topa daha sık başka şekilde vurmaya çalışmak anlamına gelebilir; bu, bu yıl RISP ile geçmişe kıyasla neredeyse hiç yapmadığı bir şey.
Durum ne olursa olsun, kritik anlardaki yaklaşımı dikkatleri üzerine çekmeye devam edecek ve bu yıl oyununda boşluklar açacak tek yer olacak.
Roberts, sürekli gelişen bir süreç hakkında şunları söyledi: “Diyelim ki son yedi ila 10 maçta olduğundan daha fazla genişleme gördüm.” “Ama genel olarak iyi bir noktada olduğunu düşünüyorum.”